Συζητώντας οι γονείς μεταξύ μας συχνά διαφωνούμε για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας και παραθέτουμε διαφορετικές απόψεις σχετικά με το τι έχει θετική ή αρνητική επίδραση στα παιδιά μας. Ένα θέμα συζήτησης που μπορεί να καταλήξει συχνά σε αντιπαράθεση είναι και ο χρόνος που περνούν τα παιδιά μας μπροστά από την τηλεόραση ή άλλες οθόνες.
Πολλοί γονείς θεωρούν ότι ο χρόνος που ξοδεύουν τα παιδιά μπροστά από την οθόνη πρέπει να είναι περιορισμένος, γιατί μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξή τους ή μπορεί να τους δημιουργήσει επιθετικότητα.
Όμως η χρήση οθονών είναι στα αλήθεια τόσο επιζήμια για το παιδί;
Μήπως υπάρχουν και θετικές πλευρές από την έκθεση σε οθόνες;
Όπως διαβάζουμε στο psychcentral ο χρόνος επί της οθόνης μπορεί να έχει τόσο θετικές, ναι, καλά διαβάσατε θετικές, όσο και αρνητικές επιπτώσεις.
Ποιες είναι αυτές; Διαβάστε παρακάτω:
Οι οθόνες είναι γενικά δελεαστικές και παρακινούν τα παιδιά. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό.
Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε μία εποχή που η τεχνολογία και οι οθόνες είναι παντού. Βλέπουν τους γονείς και τους φίλους τους μπροστά από οθόνες και θέλουν και εκείνα να τις ανακαλύψουν
Ακόμη και τα σχολεία ενσωματώνουν όλο και περισσότερο οθόνες, προκειμένου να εκμεταλλευτούν την επιθυμία των παιδιών για αυτές, προκειμένου να τους μάθουν νέα πράγματα.
Έχετε σκεφτεί όμως ότι από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά μπορούν να εκτεθούν σε περισσότερα ερεθίσματα και πλουσιότερο μαθησιακό υλικό μέσω της τεχνολογίας;
Έχετε αναλογιστεί πώς η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία και στο δέσιμο μιας οικογένειας της οποίας κάποια μέλη ζουν σε μεγάλη απόσταση;
Μέσω της οθόνης τα παιδιά μπορούν όχι μόνο να ακούν τη φωνή, αλλά να βλέπουν χειρονομίες και εκφράσεις του προσώπου των ανθρώπων που έχουν απέναντί τους.
Με αυτό τον τρόπο μπορούν ακόμα και να οικοδομήσουν δεσμούς και να αισθανθούν οικεία με πρόσωπα που πολλές φορές μπορεί να μην είναι εφικτό να είναι κοντά τους. Όπως για παράδειγμα τα παιδιά των ναυτικών.
Επιπλέον, ο χρόνος στην οθόνη στην πρώιμη ηλικία μπορεί να διδάξει το παιδί δεξιότητες που θα είναι απαραίτητες για τη μετέπειτα ζωή του.
Τι εννοούμε με αυτό;
Η χρήση υπολογιστή πλέον είναι απαραίτητη σε κάθε έκφανση της ζωής μας.
Όταν το παιδί εκτίθεται σε οθόνες, αρχίζει να εξοικειώνεται με αυτές και να αποκτά γνώσεις για το πώς θα τις χρησιμοποιήσει.
Κατά συνέπεια, κατανοούν τη νέα τεχνολογία, καθώς αναδύεται και συμβαδίζουν με το μεταβαλλόμενο κόσμο.
Εξάλλου, είναι κοινώς αποδεκτό ότι η εκμάθηση της τεχνολογίας είναι πλέον μία βασική απαίτηση, προκειμένου να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στον σύγχρονο κόσμο.
Ωστόσο, όπως όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, έτσι και η έκθεση σε οθόνες έχει τα αρνητικά της.
Τα παιδιά αγκιστρώνονται στην τεχνολογία και εθίζονται στη χρήση οθονών. Ενώ πολύ συχνά μπορεί να εκτεθούν σε ακατάλληλο υλικό.
Ακόμη, μελέτες έχουν δείξει ότι τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να αυξήσουν την επιθετικότητα των παιδιών.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, ότι ο χρόνος που περνάνε τα παιδιά στην οθόνη μπορεί να μειώσει τις αλληλεπιδράσεις με άλλα άτομα και να περιορίσει τις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Ολοένα και περισσότερο βλέπουμε παιδιά να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους ή να μην παίζουν έξω.
Αντιθέτως, όλο και συχνότερα βλέπουμε παιδιά απορροφημένα επάνω από τα tablet.
Παράλληλα, αρνητικές επιπτώσεις έχει η έκθεση στις οθόνες και στη σωματική υγεία των παιδιών.
Αρχικά, η υπερβολική χρήση τους μπορεί να αποβεί καταστροφική για τα μάτια, τα χέρια και τη στάση του σώματος.
Ενώ η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας συμβάλλει και αυτή με τη σειρά της στην έξαρση της παχυσαρκίας.
Τα μειονεκτήματα δε σταματούν εδώ.
Πολύ συχνά δε λαμβάνουμε υπόψη μας και το παθητικό χρόνο που εκτίθενται τα παιδιά μας στις οθόνες.
Τα παιδιά μπορεί να βλέπουν πράγματα μέσα από την οθόνη κάποιου άλλου ατόμου. Όπως το να βλέπουν οι γονείς μία τηλεοπτική εκπομπή στο προσκήνιο την ώρα που τα παιδιά παίζουν.
Εμείς βλέπουμε τα παιδιά να είναι απορροφημένα στο παιχνίδι τους και πιστεύουμε ότι δεν ακούν ή δε βλέπουν αυτά που παρακολουθούμε.
Στην πραγματικότητα, όμως ,τα παιδιά και βλέπουν και ακούνε όσα παρακολουθούμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συχνά να εκτίθενται σε ακατάλληλες σκηνές βίας ή τρόμου που τους προκαλούν φόβο και εκνευρισμό.
Κάτι ακόμα που αγνοούμε είναι το πώς συμπεριφερόμαστε εμείς την ώρα που είμαστε μπροστά από μία οθόνη απέναντι στα παιδιά μας.
Πολύ συχνά, όταν παρακολουθούμε κάτι ή είμαστε μπροστά από το κινητό μας, είμαστε προσκολλημένοι στις οθόνες μας και δε συνειδητοποιούμε τη δική μας προβληματική συμπεριφορά.
Όλο και περισσότερα παιδιά παραπονιούνται για το πώς αισθάνονται όταν ο γονέας τους περνάει περισσότερο χρόνο με το κινητό, τον υπολογιστή, το tablet ή την τηλεόραση από ότι με εκείνο.
Πολύ αθώα μπορεί να πούμε στα παιδιά μας να κρατηθούν, όταν προσπαθούν να μας μιλήσουν, επειδή θέλουμε να δούμε ή να διαβάσουμε κάτι, αλλά εκείνη τη στιγμή αυτό που λέμε στο παιδί μας είναι ότι αυτό που κάνουμε είναι πιο σημαντικό από εκείνο.
Έχετε σκεφτεί ότι θα μπορούσαμε αντί να βλέπουμε την ώρα που τα παιδιά μας παίζουν ως ευκαιρία να αρπάξουμε το κινητό μας ή να παρακολουθήσουμε τηλεόραση, μερικές φορές να παίξουμε κι εμείς μαζί τους;
Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι δεν πρέπει ποτέ να τα κάνουμε να περιμένουν ή να μη χρησιμοποιούμε την τεχνολογία.
Απλώς πρέπει να βρούμε μία ισορροπία.
Τι μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε για να ανακαλύψουμε αυτή τη χρυσή τομή ανάμεσα στα θετικά και στα αρνητικά των οθονών, αλλά κι ανάμεσα στο παιδί, εμάς τους γονείς και τον χρόνο εκτός οθόνης;
Κάθε οικογένεια έχει διαφορετικές ανάγκες και κάθε παιδί και κάθε γονέας θα πρέπει να ανακαλύψουν τους ταιριάζει.
Σίγουρα θα υπάρξουν μέρες όπου η κανονική ρουτίνα δε λειτουργεί, όπως όταν κάποιος γονέας είναι άρρωστος.
Σε μια τέτοια περίπτωση ίσως χρειαστεί περισσότερος χρόνος στην οθόνη για να μπορέσουμε να απασχολήσουμε το παιδί μας.
Από την άλλη, όταν ένας γονέας έχει άδεια ή είναι μία ειδική περίσταση, καλό θα είναι να υπάρχει λιγότερος χρόνος στην οθόνη και περισσότερη αλληλεπίδραση με τα παιδιά μας. Μπορούμε, ακόμη, να κάνουμε τον χρόνο απέναντι από την οθόνη διαδραστικό, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα μία τηλεοπτική εκπομπή ως μία αφορμή να κάνουμε κάτι μαζί και στη συνέχεια, να συζητήσουμε για αυτήν.
Όπως σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας έτσι και στην περίπτωση της οθόνης θα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο.
Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε την κρίση μας για το πώς λειτουργεί η δική μας οικογένεια ή τι δουλεύει καλύτερα για το δικό μας το παιδί, και να διαχειριζόμαστε κατάλληλα και τα θετικά και τα αρνητικά της τεχνολογίας.
Διαβάστε εδώ Τρόπους για να μεγαλώσουμε πιο έξυπνα παιδιά
