Ο άνθρωπος γεννιέται σε έναν κόσμο αφιλόξενο και από νωρίς συνειδητοποιεί την ανάγκη να γίνει δυνατός, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της ζωής.

Κάθε άνθρωπος –συχνά ασυνείδητα- σχηματίζει τη δική του αντίληψη για το τι σημαίνει να είσαι δυνατός, μετουσιώνοντας τις πρώιμες εμπειρίες του σε γνώση.

Πολλοί ισχυρίζονται πως δύναμη είναι να μπορείς να επιβάλλεις τη θέλησή σου, να κάνεις αυτό που θέλεις.

Άλλοι πάλι ταυτίζουν τη δύναμη με τη σωματική ρώμη ή την ομορφιά.

Κάποιοι θεωρούν ότι η δύναμη πηγάζει από την ευστροφία και την εξυπνάδα.

Κάθε θεώρηση της δύναμης έχει τη δική της αξία, αλλά περισσότερο καθρεφτίζει τους φόβους μας, παρά το πραγματικό περιεχόμενο του όρου.

  1. Η πραγματική δύναμη έχει το χρόνο σύμμαχό της

Το ρωμαλέο σώμα , η αψεγάδιαστη επιδερμίδα και η νοητική μας εγρήγορση με την πάροδο του χρόνου θα έρθουν αντιμέτωπα με τη φθορά.

Αν, λοιπόν, η δύναμή μας στηρίζεται σε αυτά τα στοιχεία,  θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι κάποια στιγμή μοιραία θα είμαστε ανήμποροι.

Μήπως, λοιπόν, θα ήταν συνετό εκ μέρους μας να στρέψουμε αλλού την προσοχή μας;

Ο χρόνος είναι αμείλικτος με το σώμα, μπορεί ωστόσο να γίνει ένας αφοσιωμένος γλύπτης της εσωτερικής μας ομορφιάς.

Το φως που πηγάζει από μέσα μας, η αγάπη, η σοφία, η συμπόνια είναι γνήσιοι εκφραστές της εσωτερικής μας δύναμης.

«Η δύναμη είναι η ενέργεια που σχηματίζεται από τις προθέσεις της ψυχής. Είναι ενέργεια που εστιάζεται και κατευθύνεται προς την εκπλήρωση του έργου της ψυχής πάνω στη Γη.» (Gary Zucav) 

  1. Η δύναμη αγαπά τη σιωπή

Ο δυνατός άνθρωπος δε νοιώθει την ανάγκη να επιβληθεί, να προβάλει τον εαυτό του, να ξεχωρίσει. Είναι αποδεσμευμένος από την ανάγκη να εντυπωσιάσει.

Η εσωτερική του δύναμη είναι τέτοια που μπορεί και επιβάλλεται με την παρουσία του, χωρίς να μιλά.

Πολλές φορές αρέσκεται να παρατηρεί όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Ψάχνει να βρει τις αόρατες αρχές που κυβερνούν τον κόσμο μας και δεν αναλώνεται σε άσκοπες συζητήσεις.

Οι λέξεις γι’ αυτόν είναι ιερές, υπηρετούν την αλήθεια.

Έτσι, μιλά με επίγνωση και σεβασμό προς τους άλλους. Κρατά τις ακριβές τους σκέψεις για τους λίγους, τους εκλεκτούς της ζωής του.

  1. Η δύναμη συμπορεύεται με τη συγχώρεση

Είναι πολύ πιθανό κάποια στιγμή στη ζωή μας να βιώσουμε την προδοσία.

Ίσως αυτός να είναι ο κλήρος των γενναίων ψυχών, εκείνων που είναι προορισμένες να ανακαλύψουν την ουσία πίσω από τα φαινόμενα.

Ο άνθρωπος που διακρίνεται για την εσωτερική του δύναμη συγχωρεί αυτόν που τον έβλαψε. Εκδηλώνει μακροθυμία και ανεξικακία. Κατανοεί την αδυναμία του άλλου και συνεχίζει.

Όχι, γιατί δεν πονά, αλλά γιατί γνωρίζει πως όσο επιτρέπει να φωλιάζουν μέσα του συναισθήματα πικρίας, απογοήτευσης και ματαίωσης, χάνει την εσωτερική του δύναμη, απομακρύνεται από τον εαυτό του.

  1. Δύναμη σημαίνει συμφιλίωση με τον εαυτό μας

Όλοι βαθιά μέσα μας το γνωρίζουμε. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι στην πραγματικότητα ο εαυτός μας.

Εκείνος και τα αμέτρητα “Εγώ” μας  πολλές φορές ορθώνουν τείχη απροσπέλαστα στο δρόμο μας προς την αυτοπραγμάτωση.

Οι φόβοι μας, οι ανασφάλειές μας και οι πεποιθήσεις μας συχνά μάς στερούν την εσωτερική μας πληρότητα.

Ο δυνατός άνθρωπος, πριν κρίνει τους άλλους, οπλίζεται με περίσσιο θάρρος και κρίνει τον εαυτό του.

Αντικρίζει το φως και το σκοτάδι του, αναγνωρίζει τα κίνητρα -πολλές φορές ταπεινά- πίσω από τις πράξεις του και πορεύεται συνειδητά στο δύσκολο μονοπάτι της αυτοαποδοχής.

Ανδριάνα Γ. Ρ.

Διαβάστε ακόμη:Γιατί να συγχωρείς τους άλλους; 3 βασικά οφέλη της συγχώρεσης

 

Write A Comment

Recipe Rating




Exit mobile version