Όποιος υποφέρει πιστεύει ότι δεν μπορεί να μοιραστεί αυτό που νιώθει.
Ωστόσο, η αίσθηση του πόνου και της δυσφορίας φαίνεται να είναι είναι κοινή σε όλο το φάσμα της ζωής.
Μάλιστα, η μελέτη των άλλων έμβιων όντων δεν παρέχει απλώς γνώσεις σχετικά με το τι βιώνουν, αλλά φωτίζει τι κοινό έχουμε με τα άλλα πλάσματα που αποκαλούν τη γη σπίτι τους. Ακόμη και με τα φυτά.
Η ευαισθησία στο άγγιγμα
Κύρια ανάγκη κάθε οργανισμού είναι να επεξεργάζεται πληροφορίες από το περιβάλλον του.
Τα μέσα με τα οποία ανιχνεύουμε και συνθέτουμε αυτές τις πληροφορίες – όραση, γεύση, όσφρηση – ονομάζονται αισθήσεις.
Η αφή μας επιτρέπει όχι μόνο να βρίσκουμε τη θέση μας στον κόσμο που ζούμε αλλά και να ρυθμίζουμε τον κόσμο μέσα μας. […]
Τα φυτά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στην αφή. […]
Σε ένα πείραμα διαπιστώθηκε ότι τα φυτά αντιδρούσαν σημαντικά, όταν οι επιστήμονες απλώς τα χάιδευαν από τη βάση προς την άκρη μόλις μία φορά την εβδομάδα.
Ορισμένα είδη φυτών άνθισαν περισσότερο από πριν και ήταν απαλλαγμένα από παράσιτα, ενώ άλλα καταστράφηκαν μέχρι εξαφάνισης.
Ένα άλλο πείραμα με το φυτό Arabidopsis thaliana -ένα μικρό αλλά ανθεκτικό ανθοφόρο φυτό που φυτρώνει συχνά στις άκρες των δρόμων, στους τοίχους και ανάμεσα στους βράχους- έδειξε ότι μόλις τριάντα λεπτά αγγίγματος μπορούν να αλλάξουν το 10 τοις εκατό του γονιδιώματος του φυτού και να απογειώσουν τις φυτικές ορμόνες.
Τι αισθάνονται τα φυτά;
Το προφανές επόμενο ερώτημα είναι αν τα φυτά που ανιχνεύουν και αντιδρούν στην αφή μπορούν επίσης να βιώσουν πώς μοιάζει το άγγιγμα.
Τι αισθάνεται ένα τριαντάφυλλο, όταν μαδάτε τα πέταλά του; Τι αντιλαμβάνεται ένα χορταράκι όταν το μασάει μια αγελάδα που βόσκει;
Τα φυτά ανταποκρίνονται πολύ περισσότερο στο περιβάλλον τους από όσο θα φανταζόμασταν οι περισσότεροι από εμάς. Ένα έντομο που διασχίζει το κατώφλι μιας Διωναίας μυγοπαγίδας θα την αναγκάσει να κλείσει τα λουλουδάτα της σαγόνια.
Αλλά όταν αναισθητικοί παράγοντες που κοιμίζουν τους ανθρώπους, όπως ο αιθέρας, εφαρμόζονται στο στόμα μιας Διωναίας μυγοπαγίδας, ένα έντομο μπορεί να περπατήσει κατά μήκος της χωρίς να προκαλέσει καμία αντίδραση.
Μερικά φυτά αισθάνονται πίεση χρησιμοποιώντας τα ίδια κανάλια που υπάρχουν και στον άνθρωπο.
Και όταν τα φυτά στρεσάρονται, απελευθερώνουν την ορμόνη αιθυλένιο, η οποία, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Έτσι, όταν τα φυτά αισθάνονται πίεση, αντιδρούν με προσαρμοστικούς τρόπους για να προστατευτούν τόσο τη δεδομένη στιγμή όσο και μακροπρόθεσμα.
Οι ρίζες ανταποκρίνονται καθώς αναπτύσσονται στο έδαφος, ενώ οι άνεμοι προκαλούν την αύξηση του πάχους και της δύναμης των βλαστών.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Dr.Haider Warraich, The Song of Our Scars: The Untold Story of Pain.
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Κι όμως, τα δέντρα είναι “κοινωνικά πλάσματα”
Τα φυτά εσωτερικού χώρου αποδεδειγμένα εξαλείφουν μια εκπληκτική ποσότητα τοξινών
Τι μας διδάσκουν οι μέλισσες για τη ζωή
.
Comments are closed.