Παρόλο που τα παραμύθια είναι γέννημα της ανθρώπινης φαντασίας, κατά τρόπο συμβολικό και υπαινικτικό σχολιάζουν την πραγματικότητα και καθρεφτίζουν την ανθρώπινη συνθήκη.
Οι ήρωες και οι ηρωίδες ενσαρκώνουν τους φόβους, τις ενδόμυχες επιθυμίες και τις ανεκπλήρωτες ανάγκες μας.
Ωστόσο, οι όμορφες και άψογες πριγκίπισσες που πρωταγωνιστούν στα κινούμενα σχέδια της Disney μπορεί να ταλαιπωρούνται από κάποια μορφή ψυχοπαθολογίας.
Σταχτοπούτα, μια περίπτωση Μαζοχιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας;
Η Σταχτοπούτα είναι ένα κορίτσι με ευγενικά συναισθήματα, υποταγμένο και επιρρεπές σε θυσίες: δεν έχει καταφέρει να γλιτώσει από τη σκληρή εκμετάλλευση που της επέβαλε η θετή μητέρα και οι θετές αδερφές της.
Η ικανότητά της να υπηρετεί και να βάζει τους άλλους πάνω από τον εαυτό της και τις δικές της ανάγκες θυμίζει τον τύπο της Μαζοχιστικής Προσωπικότητας, που προσδιορίζεται από το ψυχοδιαγνωστικό εγχειρίδιο PDM (Psychodynamic Diagnostic Manual) (2006).
Αυτό το προφίλ αφορά άτομα που δεν μπορούν παρά να βρίσκονται συνεχώς σε συνθήκες ταλαιπωρίας. Σύμφωνα με την κοινή λογική, ο μαζοχιστής είναι αυτός που «απολαμβάνει τα βάσανα».
Ωστόσο, δεν έχουμε να κάνουμε με απόλαυση, αλλά με άτομα που, λόγω της συναισθηματικής τους διαδρομής, έχουν συνηθίσει ή έχουν αναγκαστεί να παίζουν το ρόλο του πάσχοντος ατόμου και τις περισσότερες φορές έχουν γίνει αποδεκτοί μόνο λόγω αυτού.
Ακόμη, ενδέχεται να έχουν εσωτερικεύσει την πεποίθηση ότι ο μόνος τρόπος για να αξίζουν αγάπη ή εκτίμηση είναι να υποφέρουν.
Η Μπελ και το Σύνδρομο της Στοκχόλμης
Η Μπελ, η πρωταγωνίστρια του παραμυθιού «Η Πεντάμορφη και το Τέρας», είναι μια νεαρή γυναίκα που κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της από ένα ανθρωπόμορφο τέρας, το ερωτεύεται.
Αυτή η συμπεριφορά θυμίζει το “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”, το οποίο περιγράφει την προσκόλληση και την εξάρτηση ενός θύματος από τον θύτη του.
Ο όρος αυτός επινοήθηκε από τον ψυχολόγο Bejerot και αναφέρεται στο επεισόδιο που έλαβε χώρα στη Στοκχόλμη το 1973: ένας δραπέτης κρατούμενος επιχείρησε ληστεία σε τράπεζα και πήρε τρεις γυναίκες και έναν άνδρα ομήρους.
Οι τρόφιμοι, που τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι, ανέπτυξαν ένα αίσθημα αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης προς τον απαγωγέα που «τους είχε δώσει πίσω τη ζωή τους».
Δεν είναι ασυνήθιστο για άτομα που επέζησαν μιας απαγωγής να δηλώσουν αργότερα ότι εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να αναλογιστούν τη ζωή τους και να ορκιστούν στον εαυτό τους να την αλλάξουν αν βγουν ζωντανοί.
Η Άριελ και η Διαταραχή Αποθησαυρισμού
Στην ταινία «Η Μικρή Γοργόνα» η Άριελ εμφανίζει συμπτώματα “Δυσφοβίας“(Διαταραχή Αποθησαυρισμού), η οποία ορίζεται ως ο φόβος να ξεφορτωθεί κανείς πράγματα.
Η Άριελ έχει μια κρυφή σπηλιά γεμάτη από κάθε λογής αντικείμενα που έχουν πέσει στον ωκεανό (π.χ. πιρούνια, κοσμήματα, καθρέφτες, σεντούκια).
Κατά τη θεραπεία των διαταραχών συσσώρευσης, οι ψυχολόγοι συχνά προσπαθούν να εντοπίσουν την πηγή του προβλήματος ή το λόγο που το άτομο βιώνει τέτοιο άγχος γύρω από την αποδέσμευση των υλικών αγαθών.
Η Άριελ είναι πιθανό να δυσκολεύεται να αφήσει αυτά τα αντικείμενα επειδή αντιπροσωπεύουν αυτό που θέλει τόσο πολύ, δηλαδή να γίνει άνθρωπος. Είναι κάτι περισσότερο από απλά παλιά αντικείμενα που έχει συλλέξει- έχουν νόημα για εκείνη, επειδή της θυμίζουν τη ζωή που προσπαθεί απεγνωσμένα να επιτύχει.
Η διαταραχή αυτή δεν είναι απειλητική για τη ζωή, ιδίως όταν εμφανίζεται σε ήπια μορφή (όπως βλέπουμε με την Άριελ).
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Οι άνθρωποί μας είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση και την προαγωγή της ψυχικής μας υγείας
Παιδιά και ψυχική υγεία: νικήστε τη γονεϊκή τελειομανία και αγκαλιάστε τις ατέλειές σας
Το να κρατάς μυστικά επηρεάζει αρνητικά την ψυχική σου υγεία
Comments are closed.