Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο, είναι μια ήρεμη υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος χρειάζεται φροντίδα όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στο νου.
Η ψυχική υγεία δεν αφορά μόνο όσους «δυσκολεύονται», αφορά όλους μας, γιατί όλοι κουβαλάμε μέσα μας σκέψεις, φόβους, προσδοκίες, μικρές μάχες που δεν φαίνονται. Είναι η καθημερινή, αθόρυβη ισορροπία ανάμεσα σε αυτό που νιώθουμε και σε αυτό που δείχνουμε.
Ζούμε σε έναν κόσμο που μας μαθαίνει να προχωράμε, να αντέχουμε, να μη σταματάμε ποτέ. Όμως η ψυχή δεν αντέχει πάντα την ταχύτητα. Υπάρχουν μέρες που το σώμα κινείται, αλλά το μέσα μας μένει πίσω και εκεί αρχίζει η φθορά που δεν φαίνεται.
Η ψυχική υγεία δεν σημαίνει απουσία πόνου, σημαίνει παρουσία επίγνωσης.
Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις τα κομμάτια σου που πονάνε χωρίς να τα απορρίπτεις, να μπορείς να πεις «δεν είμαι καλά» χωρίς φόβο ή ντροπή, να ζητάς βοήθεια χωρίς να το εκλαμβάνεις ως αδυναμία, να σταματάς χωρίς να νιώθεις ότι μένεις πίσω.
Δεν χρειάζεται να είσαι πάντα δυνατός. Μερικές φορές, η πιο γενναία πράξη είναι να επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι ευάλωτος.
Γιατί εκεί, στην ευαλωτότητα, βρίσκεται ο χώρος της αλήθειας και της θεραπείας.
Η ψυχική φροντίδα δεν είναι μεγάλα βήματα ή έτοιμες λύσεις, αλλά μικρές, ανθρώπινες πράξεις: ένας περίπατος χωρίς προορισμό, μια συζήτηση με κάποιον που ακούει χωρίς να κρίνει, ένα βράδυ χωρίς οθόνες, μια αγκαλιά που διαρκεί λίγο περισσότερο απ’ το συνηθισμένο.
Η κοινωνία συχνά μας μαθαίνει να καλύπτουμε τη σιωπή μας με ήχο, τα συναισθήματά μας με χαμόγελα, την κούρασή μας με παραγωγικότητα.
Όμως κάπου εκεί στη σιωπή -στο σημείο που μένουμε μόνοι με τον εαυτό μας- αρχίζει η πραγματική φροντίδα.
Εκεί που καταλαβαίνεις πως δεν χρειάζεται να έχεις τον έλεγχο για να είσαι εντάξει, πως αξίζεις αγάπη όχι για όσα καταφέρνεις, αλλά για όσα αντέχεις.
Δεν είναι απλώς μια ημέρα ευαισθητοποίησης
Η 10η Οκτωβρίου δεν είναι απλώς μια ημέρα ευαισθητοποίησης, είναι μια ευκαιρία να κοιτάξουμε μέσα μας με ειλικρίνεια και να θυμηθούμε πως κάθε άνθρωπος γύρω μας δίνει μια μάχη που δεν φαίνεται.
Η ψυχική υγεία δεν είναι προνόμιο των «ευαίσθητων», είναι κοινή ανθρώπινη ανάγκη.
Αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε σήμερα, είναι να γίνουμε λίγο πιο τρυφεροί: με τον εαυτό μας, με τους άλλους, με τον κόσμο. Να ακούμε πριν απαντήσουμε.
Να ρωτάμε «πώς είσαι;» και να το εννοούμε. Γιατί στο τέλος, η μεγαλύτερη πράξη αγάπης είναι να επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι άνθρωπος.
Ίσως σε ενδιαφέρουν κι αυτά:
Τι σημαίνει το να έχουμε μια καλή ψυχική υγεία
Πώς να βελτιώσεις την ψυχική σου υγεία στον χώρο εργασίας
Γιν και Γιανγκ: Πώς οι αρχαίες ιδέες για την ισορροπία μπορούν να βοηθήσουν την ψυχική σας υγεία
Comments are closed.