Η προσευχή αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της πνευματικής μας ζωής, χαράζοντας το δρόμο για την εσωτερική μας αφύπνιση και την επαφή μας με το υπερβατικό.

Παλαιότερα, η προσευχή αποτελούσε ιεροτελεστία που σφράγιζε την αρχή και το τέλος κάθε μέρας, αποτυπώνοντας  την εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για τα δώρα της ζωής.

Στην εποχή μας, συνήθως υψώνουμε τα χέρια στον ουρανό, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με το αναπόφευκτο, όταν κυριευόμαστε από το φόβο της απώλειας, όταν αισθανόμαστε δίπλα μας την παρουσία του θανάτου.

Ωστόσο, η προσευχή δε θα έπρεπε να είναι το ύστατο καταφύγιο στη θλίψη μας, αλλά θεμέλιος λίθος του βίου μας.

Η προσευχή ανανεώνει την πίστη μας στο θαύμα.

Όταν προσευχόμαστε,  η φλόγα της πίστης θεριεύει και οι φωνές της ανασφάλειας και της ανησυχίας σιωπούν. Η προσευχή γίνεται το αντίδοτο του φόβου, της ενοχής, της συντριβής.

Όταν κάποιος ψελλίζει λόγια που καθρεφτίζουν το μεγαλείο της ψυχής, το αδύνατο συναντά το δυνατό. Κανένα εμπόδιο δεν ορθώνεται ανάμεσα σε εμάς και τα όνειρά μας.

Η προσευχή είναι το ξεχασμένο κλειδί που ανοίγει το σεντούκι των εκλεκτών συναισθημάτων.

Καθώς προσευχόμαστε, γαλήνη και ηρεμία κατακλύζουν την ύπαρξή μας. Η αγάπη και η αισιοδοξία δίνουν το ρυθμό στις σκέψεις μας. Η απογοήτευση, η ζήλεια, το μίσος για λίγο γίνονται αναμνήσεις θολές της καρδιάς μας.

Παράλληλα, αισθανόμαστε μια βαθιά σύνδεση με το όλον, με το θείο, με κάθε έκφανση της ζωής, λες και η προσευχή γίνεται η κλίμακα που μας οδηγεί στη στέγη του κόσμου, από όπου κανείς μπορεί να βιώσει την άφθαρτη μαγεία της αρμονικής μελωδίας του σύμπαντος.

Η προσευχή ανυψώνει την καρδιά και ταπεινώνει το βλέμμα.

Όταν προσευχόμαστε,  η αλαζονεία και η έπαρση υποχωρούν. Ο υπέρμετρος εγωισμός μας, που τρέφεται από την ταύτισή μας με το θνητό μας εαυτό, δίνει τη θέση του στην ταπεινοφροσύνη και την πραότητα.

Συνειδητοποιώντας πολλές φορές το ανούσιο των επιλογών μας και τη ρηχότητα της ζωής μας, μέσω της προσευχής ζητάμε να μάς επιτραπεί εκ νέου να γίνουμε σταγόνες στο ποτάμι της θείας έμπνευσης.

 

Ανδριάνα Γ.Ρ.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Τι μάς κάνει να αισθανόμαστε δέος;

Η ανεκτίμητη αξία ενός πνευματικού δεσμού… Τι σημαίνει να συνδεόμαστε πνευματικά με κάποιον;

Υπαρξιακή κρίση: σημάδια και τρόποι αντιμετώπισής της

Comments are closed.