Το κουτσομπολιό συνιστά μια γνώριμη πτυχή της κοινωνικής μας πραγματικότητας. Παρόλο που πολλοί θεωρούν πως είναι φαινόμενο που απαντά σε μικρές κοινωνίες, αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Το κουτσομπολιό “ανθεί” σε όλους τους κοινωνικούς χώρους.
Αν και στα αστικά κέντρα κυριαρχεί η ανωνυμία, οι άνθρωποι δε ζουν απαλλαγμένοι από την τυραννία του κουτσομπολιού, καθώς έχουν την τάση να κουτσομπολεύουν τους συγγενείς, τους γείτονες και τους συναδέλφους τους.
Δυστυχώς, αυτή η κοινωνική πρακτική ενδέχεται να επηρεάσει δυσμενώς τη ζωή μας, καθώς αισθανόμαστε πως οι άλλοι μας στοχοποιούν άδικα και ενίοτε μάς συκοφαντούν, αμαυρώνοντας τη δημόσια εικόνα μας.
Το κουτσομπολιό ως μηχανισμός επιβίωσης
Σύμφωνα με όσα διαβάζουμε στο Time, ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το κουτσομπολιό βοήθησε τους προγόνους μας να επιβιώσουν.
Ο εξελικτικός ψυχολόγος Robin Dunbar πρωτοστάτησε σε αυτήν την ιδέα, συγκρίνοντας το κουτσομπολιό με το καλλωπισμό των πρωτευόντων ως μέσο δημιουργίας δεσμών.
«Αντί να μαζεύουμε ψύλλους και ακαθαρσίες ο ένας από τον άλλο για να δεθούμε, τώρα μιλάμε και ανταλλάσσουμε πληροφορίες.», παρατηρεί ο David Ludden, καθηγητής ψυχολογίας στο Georgia Gwinnett College και συγγραφέας του The Psychology of Language: An Integrated Approach .
«Είμαστε πολύ πιο κοινωνικοί [από τους εξελικτικούς μας πρόγονους]», λέει ο Ludden, «έτσι μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο να λαμβάνουμε πληροφορίες για ανθρώπους [από άλλους] όταν αυτό το δίκτυο είναι πολύ μεγάλο για να το παρατηρήσουμε μόνοι μας».
Μερικοί μελετητές θεωρούν το κουτσομπολιό ως απόδειξη πολιτισμικής μάθησης , προσφέροντας στιγμές διδασκαλίας και παρέχοντας στους ανθρώπους παραδείγματα για το τι είναι κοινωνικά αποδεκτό — και τι όχι.
Για παράδειγμα, εάν υπάρχει κάποιος που εξαπατά τους άλλους σε μια κοινότητα και οι άνθρωποι αρχίζουν να μιλούν για αυτό το άτομο με αρνητικό τρόπο, λέει ο Robbins, η συλλογική κριτική θα πρέπει να προειδοποιεί τους άλλους για τις συνέπειες της εξαπάτησης.
Ποια είναι τα ψυχολογικά ελατήρια του κουτσομπολιού;
Αν και είναι κατανοητός ο ρόλος που μπορεί να διαδραμάτισε το κουτσομπολιό στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου είδους, γεννά προβληματισμό το γεγονός πως παρά τα στάδια εκπολιτισμού του ανθρώπου, πολλοί συνεχίζουν να απολαμβάνουν το κουτσομπολιό, σχολιάζοντας -συχνά κακόβουλα- τους άλλους.
Μήπως, λοιπόν, το κουτσομπολιό συνυφαίνεται και με ψυχικές ανάγκες ή αδυναμίες του ανθρώπου;
1.Κάποιοι αισθάνονται ανώτεροι, κρίνοντας τους άλλους.
Πολλοί άνθρωποι που είναι ανασφαλείς, βρίσκουν προσωρινή ανακούφιση στο να κρίνουν τους άλλους. Υπάρχουν, μάλιστα, και ορισμένοι, οι οποίοι απολαμβάνουν να γνωρίζουν ότι κάποιος άλλος βιώνει πόνο ή δυστυχία, ευχαριστημένοι που δε συμβαίνει σε αυτούς.
2. Είναι ένας τρόπος, για να καταπολεμήσουν την πλήξη και την ανία.
Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να δημιουργήσουν συναρπαστικές συζητήσεις βασισμένες σε γνώσεις ή ιδέες, καταφεύγουν στο κουτσομπολιό, για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των άλλων.
3. Έχουν αυξημένο άγχος.
Οι αγχωμένοι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να διαδίδουν φήμες και να συμμετέχουν σε κουτσομπολιά, σύμφωνα με έρευνες.
Και δεδομένου ότι η αβεβαιότητα ή το αίσθημα έλλειψης ελέγχου συνδέονται με το άγχος, το κουτσομπολιό μπορεί να κάνει κάποιον να αποκτήσει ξανά την αίσθηση του ελέγχου.
4. Θέλουν να ανήκουν σε μια ομάδα.
Μερικές φορές οι άνθρωποι κουτσομπολεύουν για να νιώσουν ότι ανήκουν σε μια ομάδα.
Το να είσαι στο επίκεντρο της προσοχής ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων, καθώς κουτσομπολεύεις, μπορεί να σου δημιουργήσει την εντύπωση πως έχει αυξημένη κοινωνική αξία.
Ωστόσο, αυτό το αίσθημα αποδοχής δεν βασίζεται στην ταυτότητα ή την προσωπικότητα ενός ατόμου, αλλά στην κακεντρέχεια και την επικριτική διάθεση.
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Επιθέσεις φθόνου: Τι είναι και πώς να επιβιώσεις
Comments are closed.