Τα δέντρα μάς προσφέρουν τη σκιά τους, τους καρπούς τους, το οξυγόνο που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε.
Είναι αυτά που συγκρατούν με τις ρίζες τους την ταλαιπωρημένη σάρκα της γης, που με την αγέρωχη όψη τους συχνά ξυπνούν μέσα μας το δέος.
Στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Υπό την βασιλικήν δρυν», ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να απολαύσει τη μοναδική περιγραφή μιας βελανιδιάς, της οποίας η παρουσία φαίνεται να χαρίζει στον αφηγητή εικόνες ασύγκριτης ομορφιάς και στιγμές βαθύτατης συγκίνησης.