Author

spandria Revi

Browsing

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, όταν οι άνθρωποι ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό στα καλά μας νέα, τότε ερχόμαστε πιο κοντά τους και αισθανόμαστε μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη.

Στο άκουσμα της λέξης “γη”, πλήθος εικόνων πλημμυρίζει το νου μας.  Κάποιες παραπέμπουν στο μικρό γαλάζιο πλανήτη που ακάματα διαγράφει την πορεία του γύρω από τον ήλιο. Ορισμένες συνδέονται με το  χώμα που φιλοξενεί το θαύμα της ζωής, ενώ άλλες με το μέρος εκείνο που ριζώνει η ύπαρξή μας.

Με ποιες λέξεις, όμως, αναφέρονταν σε αυτήν οι πρόγονοί μας;

 Γιατί κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται νεότεροι ή μεγαλύτεροι από την πραγματική τους ηλικία;

Το ερώτημα αυτό απασχόλησε την Jeanyung Chey, του National University της Σεούλ στην Κορέα.

Ας είμαστε ειλικρινείς! Τίποτα δεν είναι τέλειο από την αρχή. Όταν επιτύχετε αυτό που θεωρείτε ιδανικό στην εργασία σας, θα καταλήξετε να αναζητάτε τρόπους για να βελτιώσετε τις επιδόσεις σας και να περάσετε στο επόμενο επίπεδο.

Η ζωή είναι γεμάτη δυνατότητες και ευκαιρίες εξέλιξης. Ωστόσο, δεν είναι σπάνιες οι φορές που μετανιώνουμε για τις επιλογές που κάναμε στο παρελθόν, καθώς αναρωτιόμαστε πώς θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί η ζωή μας, εάν αποφεύγαμε κάποιες καταστάσεις ή εάν είχαμε το θάρρος να πορευτούμε σε άλλους δρόμους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε την τάση να επιστρέφουμε στο παρελθόν, αλλά αυτή η συνήθεια μπορεί να γίνει παθολογική συμπεριφορά, όταν παραμένουμε “αγκυλωμένοι” σε αυτό και γινόμαστε δέσμιοί του.

Σε οκτώ διαφορετικούς πολιτισμούς, από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Πολωνία έως τον Ισημερινό και τη Γκάνα, μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι ζητούν βοήθεια κάθε τρία λεπτά – και συνήθως λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται.

Μια από τις πιο ριζοσπαστικές πράξεις στον καπιταλισμό είναι να αγαπάς απλώς τον εαυτό σου. Ειδικά αν η αγάπη που έχεις καλλιεργήσει για τον εαυτό σου είναι αρκετή για να σε γεμίσει, χωρίς να έχεις την ανάγκη της ρομαντικής αγάπης για να αισθανθείς επιβεβαίωση.

Η «ανοικείωση» είναι όρος που εισήγαγαν οι Ρώσοι φορμαλιστές γύρω στο 1920, προκειμένου να εξηγήσουν μια από τις βασικές — κατά τη γνώμη τους — λειτουργίες της λογοτεχνίας.

Ο χρόνος είναι αυτός που σμιλεύει το αφήγημα της ζωής μας.

Οι ιστορίες μας, οι μικρές και μεγάλες στιγμές μας, είναι η μόνη πραγματική κληρονομιά που αφήνουμε πίσω μας.

Είμαστε πνευματικά όντα και έχουμε τη δυνατότητα να αγκαλιάσουμε πλήρως την πνευματικότητά μας. Ωστόσο, όπως όλα στη ζωή, το να ξεκινήσουμε το πνευματικό μας μονοπάτι είναι μια επιλογή. Στη ζωή μας παρουσιάζονται διάφορες επιλογές που οδηγούν σε νέα στάδια ανάπτυξης.

Ο φυσικός κόσμος ήταν ανέκαθεν πηγή ηρεμίας και γαλήνης.

Οι κήποι, με την περίτεχνα σχεδιασμένη αισθητική τους και τα προσεκτικά επιλεγμένα στοιχεία, δεν αποτελούν μόνο πηγή χαλάρωσης, αλλά και τόπο περισυλλογής.

Για τον Julian Huxley, η επιστήμη είχε πνευματικό χαρακτήρα. Ο βιολόγος, αδελφός του μυθιστοριογράφου Aldous Huxley και εγγονός του “μπουλντόγκ του Δαρβίνου”, Thomas Henry Huxley, πίστευε ότι οι εξελικτικές ιδέες υπαινίσσονταν το μέλλον της ανθρωπότητας: να διαφυλάξει το μέλλον της ζωής στη Γη και, μαθαίνοντας περισσότερα για τον εαυτό της και το σύμπαν, να διευρύνει τις δυνατότητες της.

Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει δικαίωμα να ονειρεύεται. Άλλωστε, τα όνειρα είναι αυτά που μας δείχνουν το δρόμο για την προσωπική μας ολοκλήρωση και την αυτοπραγμάτωση. Εντούτοις, είναι σημαντικό, μέχρι να υλοποιηθούν, να αποτελούν επτασφράγιστο μυστικό.