Η αδιάκοπη πίεση για απόδοση επηρεάζει την ψυχική υγεία των παιδιών σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τους νέους να βιώνουν την αξίας τους ανεξάρτητα από τα επιτεύγματά τους.
Στο νέο της βιβλίο, Never Enough: When Achievement Culture Becomes Toxic-And What We Can Do About It, η βραβευμένη δημοσιογράφος Jennifer Breheny Wallace διερευνά πώς η αδιάκοπη πίεση για απόδοση επιβαρύνει την ψυχική υγεία των παιδιών.
Η Wallace συνδυάζει την επιστήμη της ανθεκτικότητας με πραγματικές ιστορίες παιδιών και γονέων, προκειμένου να αναδείξει τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να μάθουν ότι έχουν σημασία πέρα από το τι πετυχαίνουν ή παράγουν.
Τι δείχνουν οι έρευνες;
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Maryam Abdullah, η Wallace επισημαίνει:
Εδώ και δεκαετίες, οι ερευνητές μελετούν πώς οι δυσμενείς εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, όπως η διαβίωση σε συνθήκες φτώχειας ή η βία στην κοινότητα, αυξάνουν τους κινδύνους για την υγεία και την ευημερία του παιδιού.
Τα τελευταία χρόνια, δύο εθνικές εκθέσεις έκαναν πρωτοσέλιδα, επειδή εντόπισαν μια ομάδα παιδιών “υψηλού κινδύνου” στο άλλο άκρο του οικονομικού φάσματος.
Μια έκθεση του 2019 που δημοσιεύθηκε από μερικούς από τους κορυφαίους επιστήμονες ανάπτυξης της χώρας στις Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής πρόσθεσε τους νέους σε “σχολεία με υψηλές επιδόσεις” στον κατάλογο των ομάδων κινδύνου, μαζί με τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και ανάδοχες οικογένειες, τους πρόσφατους μετανάστες και τα παιδιά με φυλακισμένους γονείς.
Η έκθεση σημείωσε “σχετικά υψηλά επίπεδα προβλημάτων προσαρμογής, που πιθανώς συνδέονται με τις μακροχρόνιες πιέσεις για διάκριση στα ακαδημαϊκά και εξωσχολικά προγράμματα”.
Σε παρόμοιο συμπέρασμα είχε καταλήξει και μια έκθεση του 2018 από τους ειδικούς σε θέματα δημόσιας υγείας και πολιτικής του Ιδρύματος Robert Wood Johnson Foundation (RWJF), όταν ανέφερε τις τέσσερις κορυφαίες περιβαλλοντικές συνθήκες που επηρεάζουν αρνητικά την ευεξία των εφήβων. Μεταξύ αυτών ήταν η φτώχεια, το τραύμα, οι διακρίσεις και η “υπερβολική πίεση για αριστεία”.
Σύμφωνα με την έκθεση του RWJF, ένα “οικογενειακό ή/και σχολικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από ακραία πίεση για επιτυχία ή για υπεροχή έναντι όλων των άλλων -συχνά, αλλά όχι αποκλειστικά, συμβαίνει σε ιδιαίτερα εύπορες κοινότητες- μπορεί να επηρεάσει τους νέους με ιδιαίτερα επιζήμιους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της πρόκλησης υψηλών επιπέδων στρες και άγχους ή χρήσης και εξάρτησης από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά”.
Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά από το άγχος και το στρες;
Στο παρελθόν, οι ψυχολόγοι που ενδιαφέρονταν να βοηθήσουν τα παιδιά που αντιμετώπιζαν δυσκολίες επικεντρώνονταν σε συγκεκριμένες παρεμβάσεις, λέγοντας στους γονείς τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.
Αποδεικνύεται όμως ότι αυτό που έχει το μεγαλύτερο αντίκτυπο για να βοηθηθεί ένα παιδί που δυσκολεύεται είναι να διασφαλιστεί ότι οι ενήλικες στη ζωή του παιδιού είναι ψυχολογικά υγιείς και ότι έχουν γερές, αξιόπιστες πηγές υποστήριξης.
Με άλλα λόγια: Για να βοηθήσετε το παιδί, βοηθήστε πρώτα τον φροντιστή.
Τα παιδιά δεν χρειάζονται γονείς που φτάνουν την αυτοθυσία στα άκρα.
Χρειάζονται γονείς που έχουν το απαιτούμενο εύρος ζώνης και την προοπτική για να αναδείξουν τον απειλητικό χαρακτήρα των ανθυγιεινών αξιών της κουλτούρας των επιτευγμάτων.
Φαίνεται αντιφατικό. Αλλά για να φροντίσουμε τα παιδιά μας πρέπει πρώτα να φροντίσουμε τους εαυτούς μας, γιατί η ανθεκτικότητα ενός παιδιού στηρίζεται στην ανθεκτικότητα ενός γονέα.
Πηγή: Greater Good
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Η ιστορία του αστερία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μέσα μας και γύρω μας…
Πώς να εμπνεύσετε στα παιδιά σας την αγάπη για την κίνηση από μικρή ηλικία
Επιστροφή στο σχολείο: 8 συμβουλές για να προετοιμαστείτε!
Comments are closed.