Πόσο εύκολο είναι να είμαστε ευτυχισμένοι και να ζούμε την κάθε στιγμή, όταν οι σκέψεις μας είναι γεμάτες ανησυχία κι αρνητικότητα;
Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα είναι σημαντικό να αναλύσουμε τον όρο “ενσυνειδητότητα”.
Με τον όρο ενσυνειδητότητα εννοούμε τη διαρκή επίγνωση της παρούσας στιγμής.
Αυτή η επίγνωση καθορίζει τον τρόπο που κατανοούμε τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό κόσμο.
Μπορεί, επίσης, να περιορίσει την εστίασή μας ή να την ανοίξει διάπλατα.
Κατά την επίγνωση των όψεων και των ήχων, των σκέψεων και των συναισθημάτων, των αισθήσεων και των επιθυμιών, δεν αντιστεκόμαστε και δεν κυνηγάμε τίποτα.
Είναι σαν να κάθεσαι στις όχθες ενός ποταμού – το ρεύμα της συνείδησης – να βλέπεις κάθε λογής παράξενα και ενδιαφέροντα πράγματα χωρίς να επηρεάζεσαι από κανένα από αυτά.
Η επίγνωση μας βοηθά να παραμείνουμε παρόντες και να έχουμε αυτοσυμπόνια ακόμα κι όταν κάτι είναι επώδυνο.
Ταυτόχρονα, μας δίνει τη δυνατότητα να αναλάβουμε δράση μέσα στο μυαλό σας ή στον εξωτερικό μας κόσμο, όταν κρίνεται αναγκαίο.
Η επίγνωση δεν έρχεται σε σύγκρουση με την προσωπική μας εξέλιξη όπως αυτή συμβαίνει μέσα από τις εμπειρίες μας ούτε με την προσπάθειά μας να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.
Πώς συνδέεται η ενσυνειδητότητα με την ευτυχία;
Είναι εσωτερικές οι αιτίες που κάνουν τους ανθρώπους δυστυχισμένους.
Από τη μια, ο μηρυκασμός σκέψεων, ανησυχιών, τύψεων και παράπονων κι από την άλλη, η αντίσταση στο παρόν.
Η επίγνωση λειτουργεί ως διακόπτης που σταματά τον μηρυκασμό.
Μας επιτρέπει να αποδεχτούμε τον εσωτερικό και τον εξωτερικό μας κόσμο.
Κι ενώ μπορεί να προσπαθούμε να βελτιώσουμε την πραγματικότητά μας, η επίγνωση μας βοηθά να το κάνουμε απαλλαγμένοι από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα.
Ο χρόνος που περνά
Η ζωή μοιάζει με το σχοινί του χρόνου που περνά από τα χέρια μας.
Όταν εμμένουμε στα αρνητικά της, είναι σαν να σφίγγουμε το σχοινί και να καίμε, έτσι, τα δάχτυλά μας.
Ομοίως πληγώνουμε τον εαυτό μας με το να προσπαθούμε να κρατάμε μόνο τις ευχάριστες εμπειρίες.
Κάτι τέτοιο είναι μάταιο και επώδυνο, αφού κανείς μας δεν μπορεί να βιώνει διαρκώς ευτυχία.
Είναι μέρος της φυσικής μας πραγματικότητας η αλλαγή…
Οι άνθρωποι έρχονται και αναπόφευκτα φεύγουν, μερικές φορές είμαστε πάνω και άλλες κάτω.
Στη ζωή υπάρχει κέρδος και απώλεια, έπαινος και κατηγορία, φήμη και σκάνδαλα, ευχαρίστηση και πόνος.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αφήσουμε τη ζωή να κυλήσει και να αγκαλιάσουμε τις αλλαγές με ευγνωμοσύνη.
Η εξάσκηση
Μαθαίνοντας να μένουμε σταθεροί στην επίγνωση της παρούσας στιγμής, μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα τα οδυνηρά συναισθήματα, να μην ταυτιζόμαστε μαζί τους και να μην τα αφήνουμε να μας κατακλύζουν.
Comments are closed.