Αναπολώντας τα νεανικά μας χρόνια, συνειδητοποιούμε πόσο πόνο θα είχαμε αποφύγει και πόση ενέργεια θα είχαμε περισώσει, αν γνωρίζαμε όσα πλέον μας έχει διδάξει η ίδια η ζωή.
Πολλές φορές, μάλιστα, νιώθουμε συμπάθεια για τον αδαή και άπειρο εαυτό μας που ψάχνει εναγωνίως καθοδήγηση και προσανατολισμό.
Τι, λοιπόν, θα λέγαμε στο νεότερο εαυτό μας που παλεύει με την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, που αντικρίζει τη ζωή με φόβο και άγχος;
Μη φοβάσαι την αποτυχία. Αγκάλιασέ την.
Όταν είμαστε νέοι φοβόμαστε πάρα πολύ να αποτύχουμε, καθώς εσφαλμένα θεωρούμε πως η αποτυχία είναι ένδειξη αδυναμίας και ανικανότητας. Καθώς, όμως, τα χρόνια περνούν συνειδητοποιούμε το ακριβώς αντίθετο.
Η αποτυχία είναι στην πραγματικότητα ευκαιρία για εξέλιξη και μάθηση, το αναγκαίο σκαλοπάτι που οδηγεί στη σταθερή επιτυχία.
Ρίσκαρε και ας φοβάσαι.
Οι περισσότεροι δε θέλουν να βγαίνουν έξω από τη ζώνη ασφαλείας τους, να δοκιμάζουν νέα πράγματα, να έρχονται αντιμέτωποι με νέες εμπειρίες.
Ωστόσο, το να παίρνουμε ρίσκα είναι προϋπόθεση της προσωπικής μας ανάπτυξης, καθώς προκαλούμε τον εαυτό μας να ανακαλύψει την πραγματική μας δύναμη.
Εμπιστέψου το ένστικτό σου.
Το ένστικτο μας είναι πάρα πολύ σημαντικό και αν μάθουμε να το ακούμε μπορεί να μας οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση, να φωτίσει το μονοπάτι που οδηγεί στην αποκάλυψη της προσωπικής μας αλήθειας.
Να επιλέγεις τους φίλους σου με σοφία.
Οι άνθρωποι που μας πλαισιώνουν ασκούν μεγάλη επιρροή στη ζωή μας και πολλές φορές είναι η πηγή της ευτυχίας μας, τα μόνα αληθινά διαμάντια του βίου μας.
Είναι, λοιπόν, ζωτικής σημασίας να συνδεόμαστε με ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο αξιακό σύστημα με εμάς και είναι κοινωνοί των ίδιων ιδανικών.
Είναι σημαντικό να περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που μας βοηθούν να εξελιχθούμε, να ωριμάσουμε, να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Γι’ αυτό δε πρέπει να φοβόμαστε να απομακρύνουμε από τη ζωή μας ανθρώπους που είναι τοξικοί και μας οδηγούν σε πνευματικό και ψυχικό μαρασμό.
Να αποφεύγεις την παγίδα των συγκρίσεων.
Το πλαίσιο του σύγχρονου τρόπου ζωής είναι δίχως αμφιβολία ανταγωνιστικό. Συχνά η αυτοεκτίμηση μας κλονίζεται, καθώς αισθανόμαστε ανεπαρκείς σε σχέση με κάποιους άλλους. Δεν είμαστε αρκετά επιτυχημένοι, όμορφοι, επιθυμητοί…
Οι συγκρίσεις, όμως, στερούνται οποιασδήποτε λογικής. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο σημείο εκκίνησης ούτε τις ίδιες ευκαιρίες.
Η μόνη αποδεκτή μορφή σύγκρισης είναι με τον εαυτό μας. Θα έπρεπε να αισθανόμαστε αληθινή ικανοποίηση, αν καταφέραμε να νικήσουμε μια επιβλαβή συνήθεια, εάν αντιμετωπίσαμε ένα φόβο μας, εάν διευρύναμε με κάποιο τρόπο την οπτική μας…
Άλλωστε, ποιος είναι αυτός που νομιμοποιείται να καθορίζει τα κριτήρια της προσωπικής μας αξίας;
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Κλονίστηκε η αυτοεκτίμησή σου; 5 τρόποι να την επαναφέρεις
Καλλιεργήστε τη συμπόνια για τον εαυτό σας με έναν διαλογισμό ευγένειας κι αγάπης προς αυτόν
Πώς να απελευθερωθούμε από το παρελθόν μας
Comments are closed.