Όλοι έχουμε ένα παιδί μέσα μας, το εσωτερικό μας παιδί, που πρέπει να το φροντίζουμε για την ευημερία και την αυτοεκτίμησή μας.
Στην παιδική ηλικία , σχεδόν όλοι υποφέραμε από διαφορετικές συναισθηματικές πληγές που, όταν ενεργοποιούνται, μας αποδυναμώνουν.
«Μόνο, όταν γνωρίζουμε το εσωτερικό παιδί μας και γίνουμε φίλοι μαζί του θα μάθουμε ποιες μύχιες επιθυμίες και ποια τραύματα φέρουμε μέσα μας. Κι αυτό το πληγωμένο κομμάτι της ψυχής μας μπορούμε να το αποδεχτούμε και, ως ένα βαθμό, να το θεραπεύσουμε.»
Stefanie Stahl
Πώς ερχόμαστε σε επαφή με το εσωτερικό μας παιδί;
Για να επουλώσει κανείς τις πληγές του παρελθόντος , μπορεί να έρθει σε επαφή με το εσωτερικό του παιδί με τη δύναμη της φαντασίας.
Νιώστε άνετα, κλείστε τα μάτια σας και χωρίς πίεση φανταστείτε ότι μπαίνετε σε ένα σπίτι που σας είναι οικείο.
Καθώς μπαίνετε, δεν ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος. Κανείς δεν είναι στο χώρο.
Βλέπετε μια πόρτα που οδηγεί στο σαλόνι.
Προχωράτε αργά προς το σαλόνι χωρίς κανένα φόβο.
Περνώντας την πόρτα, βλέπετε έναν καναπέ στον οποίο πηγαίνετε και κάθεστε αναπαυτικά.
Παραμένετε ήρεμοι για λίγα λεπτά και παρατηρείτε νοερά τις λεπτομέρειες γύρω σας· τους ήχους, τις εικόνες, τις μυρωδιές.
Μετά από λίγο φανταστείτε να έρχεται και να κάθεται δίπλα σας ένα παιδί.
Φοράει τα παιδικά σας ρούχα και δίπλα του υπάρχει κάτι γνώριμο σε εσάς· ένα αγαπημένο σας βιβλίο, παιχνίδι ή λούτρινο ζωάκι που σας συνόδευε στα πρώτα χρόνια της ζωής σας.
Αναγνωρίζετε αυτό το παιδί; Σας κοιτάζει με τη συστολή ενός παιδιού μπροστά σε έναν ενήλικα.
Αυτό το παιδί είστε ΕΣΕΙΣ σε ηλικία 4, 6 ή 8 ετών.
Πώς νιώθετε που βρίσκεστε δίπλα σε αυτό το παιδί;
Ποιες αισθήσεις διατρέχουν το κορμί σας;
Αυτό το παιδί, το μικρό και απροστάτευτο πλάσμα που υπήρξατε, έχει πολλά να σας διδάξει.
Δεν είναι ο ενήλικας που θα διδάξει στο παιδί, αλλά το παιδί είναι που θα ξαναμάθει στον ενήλικα αυτό που ήδη γνωρίζει, την ικανότητά του -τη ΔΙΚΗ ΣΑΣ ικανότητα- να είναι καλά.
Μπορείτε να μιλήσετε στο εσωτερικό σας παιδί. Να το ρωτήσετε τι κάνει, πώς νιώθει, τι το ανησυχεί, γιατί είναι θλιμμένο.
Σκεφτείτε τις δύσκολες στιγμές που θα ζήσει σε λίγα χρόνια, τους στενούς ανθρώπους τους οποίους μπορεί να χρειαστεί να αποχαιρετήσει, το γεγονός ότι χρειάζεται να διαχειριστεί μια ασθένεια ή τη φτώχεια.
Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να αγκαλιάζει το εσωτερικό σας παιδί.
Μπορείτε να ανοίξετε τα χέρια σας με αγάπη και τρυφερότητα και να το πάρετε μια μεγάλη αγκαλιά.
Θα μπορούσατε να το καθησυχάσετε δείχνοντάς του ένα όραμα για τον κόσμο που του έλειπε.
Πείτε του πόσο το αγαπάτε, πόσο υπερήφανοι αισθάνεστε για όσα έκανε, για όσα υπέμεινε.
Παρηγορήστε το, αν χρειαστεί.
Ρωτήστε το τι πραγματικά επιθυμεί, ποια είναι η πηγή της χαράς και της ευτυχίας του.
Και αφεθείτε στην καθοδήγησή του…
Συνδεθείτε με αγάπη και κατανόηση μαζί του.
Στη συνέχεια, αποχαιρετήστε το εσωτερικό σας παιδί με όποιες λέξεις, εκφράσεις στοργής ή χειρονομίες θέλετε.
Μπορείτε να φυλάξετε την εικόνα και τη σκέψη του στην καρδιά σας.
Πηγή: psychologue
Διαβάστε ακόμη: Πώς να απελευθερωθείτε από τις επώδυνες αναμνήσεις και τα δυσάρεστα συναισθήματα
