Όταν ρωτά κανείς ανθρώπους για τις εμπειρίες τους με τη βαρεμάρα, κάποιοι λένε ότι την απολαμβάνουν.
Αλλά αν συνεχίσει τις ερωτήσεις, συνήθως αναφέρονται στο να μπορούν να χαλαρώσουν και να έχουν ήσυχο χρόνο. Αν ζει κανείς μια πολυάσχολη ζωή με πολλές απαιτήσεις, αυτό μπορεί να ακούγεται ευχάριστο.
Στην καθημερινή ζωή, το συναίσθημα συχνά έχει κακή φήμη όταν μιλάμε για τη λήψη αποφάσεων. Το να είναι κάποιος συναισθηματικός θεωρείται συχνά αντίθετο προς τη λογική και την ορθολογική σκέψη.
Η καταμέτρηση θερμίδων μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του βάρους, καθώς επιτρέπει να κατανοήσει κανείς τα διατροφικά του πρότυπα και να εντοπίσει τρόπους μείωσης των θερμίδων.
Κάθε φθινόπωρο, πολλοί άνθρωποι βιώνουν μια διπλή αίσθηση: από τη μία, χαίρονται που η θερμοκρασία πέφτει και μπορούν να ξαναφορέσουν τα αγαπημένα τους ζεστά ρούχα, από την άλλη, δυσφορούν καθώς οι μέρες μικραίνουν και το σκοτάδι πέφτει νωρίτερα.
Το να τελειώνει η εργάσιμη μέρα μέσα στο σκοτάδι, ή να νιώθει κανείς κουρασμένος και άτονος καθώς δύει ο ήλιος, είναι οικείες εμπειρίες για πολλούς.
Η ψυχοθεραπεύτρια Hillary Schoninger σε άρθρο της στο realsimple.com εξηγεί ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αντιλαμβάνεται τη μείωση του ηλιακού φωτός ήδη πριν αυτή γίνει εμφανής με γυμνό μάτι.
Το σώμα αρχίζει να προσαρμόζεται, μειώνεται η ενέργεια, η συγκέντρωση, ενώ αυξάνεται η ανάγκη για περισσότερο ήλιο και φως.
Όταν η ποιότητα και η ποσότητα του ηλιακού φωτός αλλάζουν, επηρεάζεται ο κιρκάδιος ρυθμός, δηλαδή το εσωτερικό μας «ρολόι».
Παράλληλα, η έλλειψη ήλιου μειώνει τα επίπεδα σεροτονίνης, της ορμόνης που ρυθμίζει τη διάθεση.
Όπως σημειώνει η Schoninger, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αίσθημα κόπωσης, έλλειψη κινήτρου και δυσκολία συγκέντρωσης, σημάδια ότι ο οργανισμός «ζητά» περισσότερο φως.
Για ορισμένους ανθρώπους, αυτά τα συμπτώματα είναι ήπια, για άλλους, όμως, μπορεί να οδηγήσουν σε μια μορφή εποχικής κατάθλιψης, γνωστής ως SAD (Seasonal Affective Disorder – Εποχική Συναισθηματική Διαταραχή).
Παρότι δεν μπορεί να αλλάξει τη διάρκεια της ημέρας, μπορεί να κάνει μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα που βοηθούν να διατηρηθεί η ενέργεια και η θετική διάθεση.
Η μεταφορά της γυμναστικής από το απόγευμα στο μεσημέρι μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά.
Γιατί; Η άσκηση μέσα στη μέρα επιτρέπει περισσότερη έκθεση στο φυσικό φως και σπάει τη μονοτονία της εργασίας.
Ακόμη και μια μικρή βόλτα ή μια σύντομη προπόνηση στο μεσημεριανό διάλειμμα μπορεί να ανανεώσει το σώμα και το πνεύμα.
Η καθημερινή βόλτα, ακόμη και για 20–30 λεπτά, είναι πολύτιμη.
Το φθινόπωρο και τον χειμώνα, είναι προτιμότερο να γίνεται νωρίς το απόγευμα ή κοντά στη δύση, ώστε να απολαμβάνει κανείς όσο περισσότερο φως γίνεται.
Η έκθεση στον ήλιο, σε συνδυασμό με την κίνηση, βελτιώνει τη διάθεση και λειτουργεί προληπτικά ενάντια στη μελαγχολία.
Η συνέπεια στα πρωινά βοηθά τον οργανισμό να διατηρεί ισορροπία.
Ένα ξύπνημα γύρω στις 7 π.μ. δίνει την ευκαιρία να απολαύσει κανείς λίγη ώρα φυσικού φωτός, έναν καφέ ή ένα ήρεμο ξεκίνημα πριν αρχίσει η εργάσιμη μέρα.
Αυτό το «παράθυρο» φωτός προσφέρει πολύτιμη βιταμίνη D και ενεργοποιεί τη διάθεση.
Όταν υπάρχει ευελιξία, αξίζει να μεταφέρει κανείς μέρος της εργασίας του σε εξωτερικό χώρο: ένα τηλεφώνημα στη βεράντα, εργασία με laptop σε ένα ήσυχο καφέ ή στην αυλή.
Ακόμη και λίγη ώρα έκθεσης στο φως μπορεί να βελτιώσει την εγρήγορση και να αυξήσει τη συγκέντρωση.
Το σκοτάδι μετά το δείπνο συχνά οδηγεί σε απομόνωση ή αδράνεια.
Για να το αποφύγει, μπορεί να προγραμματίσει κοινωνικές ή δημιουργικές δραστηριότητες: μια λέσχη βιβλίου, βραδιές γνώσεων, πρόβες μουσικής ή ακόμη και απλές συναντήσεις με φίλους.
Η Schoninger υπενθυμίζει ότι οι κοινωνικές επαφές μειώνονται τον χειμώνα, γεγονός που μπορεί να εντείνει τη μοναξιά και τη θλίψη.
Απλούστατα, η ενεργητική συμμετοχή σε μικρές, ευχάριστες δραστηριότητες βοηθά να διατηρηθεί η ψυχική υγεία και να αποφευχθεί η απομόνωση.
Ακόμη και τις μέρες που δεν υπάρχει διάθεση για κοινωνικότητα, η ενασχόληση με κάποιο δημιουργικό έργο ή ένα βιβλίο μπορεί να λειτουργήσει εξίσου θετικά.
Οι μικρότερες μέρες είναι αναπόφευκτες, αλλά η στάση απέναντί τους μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Με λίγη προσαρμογή, περισσότερο φως, περισσότερη κίνηση και λίγο παραπάνω κοινωνική σύνδεση, το φθινόπωρο και ο χειμώνας μπορούν να γίνουν εποχές ηρεμίας, εσωτερικής ισορροπίας και ανανέωσης.
Ίσως σε ενδιαφέρουν κι αυτά:
«Κατάθλιψη της μαμάς που μένει στο σπίτι»: Τι είναι
Είναι σήμερα η πιο θλιβερή ημέρα του χρόνου;
Αυτά είναι τα 5 στάδια της θλίψης όταν χάνεις κάποιον αγαπημένο
Ζούμε σε μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, όπου τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης μεταμορφώνουν τον τρόπο που επικοινωνούμε, εργαζόμαστε και σχετιζόμαστε.
Ο σολομός θεωρείται από τα πιο υγιεινά ψάρια: είναι πλούσιος σε πρωτεΐνη, «καλά» λιπαρά, βιταμίνες και μέταλλα, ενώ περιέχει πολύ χαμηλά επίπεδα υδραργύρου.
Υπάρχουν φωνές που σε συνοδεύουν μια ζωή. Φωνές που, χωρίς να το καταλάβεις, γίνονται το υπόστρωμα των αναμνήσεων σου, των ιδεών σου, του τρόπου που κοιτάζεις τον κόσμο.
Η εργασία αποτελεί για τους περισσότερους ανθρώπους ένα θεμελιώδες κομμάτι της ζωής τους. Δεν είναι μόνο μέσο βιοπορισμού αλλά και χώρος έκφρασης, δημιουργικότητας και κοινωνικής σύνδεσης. Όμως, για πολλούς εργαζομένους, ο χώρος εργασίας δεν είναι πηγή ικανοποίησης – είναι πεδίο μάχης.
Η μουσική έχει έναν μαγικό τρόπο να αλλάζει τη δόνησή μας. Ένα τραγούδι μπορεί να σε ανεβάσει, να σου θυμίσει τη δύναμη που έχεις μέσα σου και να επαναπρογραμματίσει τον τρόπο που σκέφτεσαι.
Ζούμε σε έναν κόσμο που δεν σταματά ποτέ. Εργασία, υποχρεώσεις, ειδήσεις, κοινωνικά δίκτυα – ένας αδιάκοπος θόρυβος που μας κρατά συνδεδεμένους με τα πάντα, εκτός από τον εαυτό μας.
Η ιστορία του Mohammed Abubakar είναι ένα παράδειγμα επίμονης προσήλωσης, θάρρους και ονείρων που υλοποιούνται παρά τις δυσκολίες.
Ο φόβος είναι ένας από τους πιο βασικούς μηχανισμούς επιβίωσης που διαθέτει ο άνθρωπος. Μας προστατεύει από κινδύνους, μας προειδοποιεί να απομακρυνθούμε και κινητοποιεί το σώμα να αντιδράσει.
Σε πολλές χώρες η εκπαίδευση ξεκινά με την εκμάθηση δεξιοτήτων, γνώσεων και την προετοιμασία για εξετάσεις.
Στην Ιαπωνία, όμως, τα πρώτα χρόνια της στοιχειώδους εκπαίδευσης -και ιδίως τα πρώτα τρία- δομούνται γύρω από ένα διαφορετικό άξονα: την ανάπτυξη χαρακτήρα, την κοινωνικότητα, την αλληλεπίδραση και την ηθική συμπεριφορά, προτού ξεκινήσει η πίεση των γραπτών αξιολογήσεων.
Η Ιαπωνία έχει ενσωματώσει στο εκπαιδευτικό της σύστημα την έννοια της ηθικής εκπαίδευσης (doutoku) – δηλαδή της καλλιέργειας αξιών όπως η σεβαστικότητα, η ευθύνη, η συνεργασία και η κοινωνική αλληλεγγύη – όχι ως ξεχωριστό γνωστικό μάθημα, αλλά ως καθημερινή πρακτική στο σχολείο.
Στα νηπιαγωγεία και στα πρώτα χρόνια του δημοτικού μέχρι την ηλικία των 10 περίπου ετών, η εκπαίδευση χαρακτηρίζεται συχνά ως character-based curriculum (πρόγραμμα βασισμένο στον χαρακτήρα), δηλαδή η ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως τόλμη, αυτενέργεια, πειθαρχία, υπευθυνότητα, συνεργασία και κοινωνικοποίηση είναι κεντρικό στοιχείο της καθημερινότητας.
Δεν πρόκειται για διδασκαλία ηθικής απλώς με λόγια, αλλά για πρακτική ενσωμάτωση στην καθημερινή ζωή του σχολείου: μέσα από τελετές, κανόνες, δραστηριότητες συν-διαχείρισης της τάξης, συμμετοχή στην καθαριότητα της σχολικής μονάδας και εργασία σε ομίλους.
Ο στόχος είναι ότι, όταν οι μαθητές τεθούν μπροστά σε ακαδημαϊκές προκλήσεις, δεν θα αμυνθούν με άγχος, αλλά θα διαθέτουν υπομονή, ανθεκτικότητα, συμπαράσταση και ομαδικό πνεύμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η σχέση μεταξύ μαθητών και σχολείου δεν βασίζεται μόνο στην απόδοση, αλλά και στο ανήκειν και την κοινωνική σύνδεση.
Για πολλούς εκπαιδευτικούς, το πρώτο τους έργο είναι να καλλιεργήσουν θεσμικές συνδέσεις: να βοηθήσουν τα παιδιά να συνδεθούν μεταξύ τους, να νιώσουν ότι ανήκουν, να διευκολύνουν τη φιλία και την ομαλή ένταξη.
Μάλιστα, σε έρευνες που ζητούν από δασκάλους να κατατάξουν τι θεωρούν πιο σημαντικό, η «προσωπική ανάπτυξη, αυτο-κατανόηση και σχέσεις ανθρώπων» συχνά κατατάσσονται ως πρωταρχικοί στόχοι, πιο πάνω από την ακαδημαϊκή αριστεία ή επαγγελματικές δεξιότητες.
Επιπλέον, η έρευνα μελετά την ποιότητα της πρώιμης παιδαγωγικής φροντίδας και εκπαίδευσης (ECEC) στην Ιαπωνία, όπου οι κατευθυντήριες γραμμές για τους παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία υποστηρίζουν ότι οι δραστηριότητες πρέπει να δίνουν έμφαση στη συνεργασία και τη ζωή στην ομάδα περισσότερο παρά στην ατομική επίδοση.
Φυσικά, αυτό το μοντέλο δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η ισορροπία μεταξύ χαρακτήρα και ακαδημαϊκής προετοιμασίας απαιτεί σωστό σχεδιασμό και πόρους.
Επίσης, η «συμπίεση» των αξιών στην καθημερινότητα απαιτεί συνέπεια από δασκάλους, υποστήριξη από το εκπαιδευτικό σύστημα και συνεργασία γονέων.
Επιπλέον, αν και η αρχιτεκτονική του προγράμματος υποστηρίζει συνεργατικές και ομαδικές πρακτικές, οι πιέσεις της αξιολόγησης και της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας μπορούν να φέρουν αντίσταση ή ασυνέπειες στην πράξη.
Η Ιαπωνία δείχνει πως η εκπαίδευση δεν χρειάζεται να ξεκινά με εξετάσεις και γνώση. Μπορεί πρώτα να στηρίξει το «μέσα» – το ήθος, τη συνύπαρξη, τη σύνδεση, την κατανόηση του άλλου – και κατόπιν να οικοδομήσει γνώση.
Καθιερώνοντας αξίες, συμπεριφορά και κοινωνική συνείδηση ως είσοδο στο σχολείο, τα παιδιά αποκτούν τη βάση να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ακαδημαϊκής ζωής χωρίς να χάσουν τον άνθρωπο μέσα τους.
Ας εμπνευστούμε: όχι μόνο τι διδάσκουμε, αλλά πώς φτιάχνουμε σχολεία που μεγαλώνουν χαρακτήρες, όχι μόνο μυαλά.
Ίσως σε ενδιαφέρουν κι αυτά:
Γιατί οι ιαπωνικοί κήποι μάς προσφέρουν μια μοναδική σωματική και πνευματική εμπειρία;
«Απεκπαιδεύω» τα παιδιά μου: Aποφασίζουν τι θέλουν να μάθουν και δεν τους διδάσκουμε τίποτα
Με πληροφορίες από το esearchgate.net
Οι άνθρωποι πάντα λατρεύαμε να ταξινομούμε: μας βοηθά να καταλαβαίνουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας. Πολύ πριν από τα σύγχρονα ψυχομετρικά τεστ, οι αρχαίοι Έλληνες πρότειναν μια ιδέα που σημάδεψε για αιώνες την ιατρική και την καθημερινή ζωή: τη θεωρία των τεσσάρων «υγρών» στοιχείων.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο, είναι μια ήρεμη υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος χρειάζεται φροντίδα όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στο νου.
Έχεις επιτέλους λίγη ησυχία, αλλά το μυαλό σου αρχίζει να τρέχει: «Έστειλα εκείνο το email;», «Μήπως ήμουν υπερβολικά σίγουρος στη συνέντευξη;». Αν σου ακούγεται γνώριμο, δεν είσαι μόνος.
Άπλυτα πιάτα στον νεροχύτη, καθαρά ρούχα μπερδεμένα με βρώμικα στο πάτωμα, ανοιγμένοι φάκελοι πάνω στο γραφείο, και ίσως ένα ξεχασμένο περιτύλιγμα κάτω από τον καναπέ. Αν αυτή η εικόνα σου φαίνεται γνώριμη, δεν είσαι ο μόνος.
Το 1995, οι δίδυμες αδελφές Kyrie και Brielle Jackson γεννήθηκαν στη Μασαχουσέτη των Ηνωμένων Πολιτειών, 12 εβδομάδες πρόωρα, ζυγίζοντας περίπου 900 γραμμάρια η καθεμία.
Όπως συνηθιζόταν τότε, οι γιατροί τις τοποθέτησαν σε ξεχωριστές θερμοκοιτίδες για να αποφύγουν τον κίνδυνο μόλυνσης και επιπλοκών.
Τα μικροπλαστικά και νανοπλαστικά (σωματίδια <5 mm και 1–1.000 nm αντίστοιχα) έχουν τρυπώσει παντού: στο νερό, στα σκεύη, στη συσκευασία, ακόμη και μέσα στους ιστούς τροφίμων. Τα καλά νέα; Με μερικές στοχευμένες κινήσεις, μπορούμε να μειώσουμε ουσιαστικά την έκθεσή μας.
Αν έχεις νιώσει ποτέ ότι δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς, να θυμάσαι όσα διαβάζεις ή να παραμένεις συνεπής στη μελέτη σου, δεν είσαι μόνος. Η ικανότητα να μαθαίνουμε αποτελεσματικά δεν είναι απλώς θέμα εξυπνάδας, είναι δεξιότητα που μπορεί να καλλιεργηθεί.