Για κάποιους τα καλύτερα τους χρόνια έχουν παρέλθει. Κάποιοι τα αναμένουν, ενώ ορισμένοι τα διανύουν χωρίς καν να το γνωρίζουν.

Ποια είναι, όμως, τα καλύτερά μας χρόνια;

Παρόλο που η ζωή είναι ένα θαύμα, όλοι μας, εάν εισέλθουμε στη διαδικασία να αναστοχαστούμε το βίο μας, θα ξεχωρίσουμε μια περίοδο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η “χρυσή μας εποχή”.

Τα κριτήρια με βάση τα οποία προβαίνουμε σε μια τέτοια αξιολόγηση ποικίλλουν και είναι αναμφίβολα υποκειμενικά. Ωστόσο, φαίνεται πως υπάρχουν και κάποιες κοινές παράμετροι:

1.Τρέφουμε αγάπη και σεβασμό για τον εαυτό μας.

Τα καλύτερα μας χρόνια δεν μπορεί να είναι άλλα από αυτά που έχουμε καταφέρει επιτέλους να συμφιλιωθούμε με το μόνο πιστό συνταξιδιώτη μας, τον εαυτό μας.

Το ξέρουμε καλά πως δεν είναι οι συνθήκες που ορίζουν μια ζωή πληρότητας και ευτυχίας, αλλά η κατάσταση του νου και της ψυχής μας.

Ένας άνθρωπος που κουβαλά το βάρος των ενοχών, που ζει μια ζωή ξένη, μια ζωή δανεική, δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

Αντίθετα, αυτός που με υπευθυνότητα έχει αγκαλιάσει τα λάθη του, τις αδυναμίες του και έχει αναγνωρίσει τα προτερήματά και τις αρετές του, πορεύεται με βήμα ανάλαφρο, με έναν αέρα ελευθερίας.

Η ειλικρινής αποδοχή του εαυτού μας κάνει τα τέρατα μέσα μας να σιωπούν και ανοίγει το δρόμο της ουσιαστικής επαφής, της απόλαυσης, της ευδαιμονίας.

2. Οι σχέσεις μας στηρίζονται στην ειλικρίνεια και την αμοιβαιότητα

Στην πορεία της ζωής μας θα συναντήσουμε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Άλλοι από αυτούς θα μας στηρίξουν, άλλοι θα μας πληγώσουν και άλλοι θα περάσουν χωρίς να αφήσουν το σημάδι τους.

Όταν, όμως, διανύουμε την πιο γιορτινή περίοδο της ζωής μας, οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν δεν είναι άλλοι από αυτούς που έχει επιλέξει η καρδιά μας.

Είναι οι άνθρωποι που μας κατανοούν, μας υποστηρίζουν, μας αγαπούν για αυτό που είμαστε.

Είναι λίγοι, αλλά είναι αρκετοί.

Δεν επιθυμούμε το συναισθηματικό μοίρασμα, επειδή φοβόμαστε τη μοναξιά, αλλά επειδή συνειδητά επιδιώκουμε να γίνουμε μάρτυρες της μαγείας μιας αβίαστης, αλλά αληθινής συμπόρευσης.

3. Αισθανόμαστε δημιουργικοί

Ο έρωτάς μας για τη ζωή μετουσιώνεται σε δημιουργία, όταν βρισκόμαστε στην καλύτερή μας ώρα.

Καθώς είμαστε συντονισμένοι με τη μελωδία της πραγματικής μας φύσης, νιώθουμε την ανάγκη να αφήσουμε το δημιουργικό μας αποτύπωμα.

Τα λόγια και οι πράξεις μας υπαγορεύονται από την επιθυμία μας να δώσουμε, να προσφέρουμε.

Μετά από αρκετά χρόνια μαθητείας, νιώθουμε έτοιμοι να καθοδηγήσουμε τους άλλους, να τους εμφυσήσουμε την αγάπη για επέκταση, να τους εμπνεύσουμε.

Ολοκληρώνοντας…

Κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθουν τα καλύτερά του χρόνια.

Σε όλους όσοι -με απαισιόδοξη διάθεση- υποστηρίζουν πως η νεότητα είναι η μόνη αξιομνημόνευτη περίοδος του βίου μας, είναι αναγκαίο να τους υπενθυμίσουμε πως, παρόλο που φαινομενικά το κέλυφος που κατοικεί η ψυχή μας είναι το ίδιο, στην πορεία της ζωής μας συναντάμε διαφορετικές εκδοχές του εαυτού μας.

Κάθε δεκαετία είναι ένα κατώφλι που μας οδηγεί σε ένα άλλο επίπεδο του “είναι” και η ζωή αφήνει σε αυτό τα δώρα που είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε.

Οι γενικεύσεις αναφορικά με το πότε είναι τα καλύτερά μας χρόνια μπορεί να εξυπηρετούν όλους όσοι ψάχνουν εύκολες απαντήσεις, αλλά η ζωή θα είναι πάντοτε μεγαλύτερη από εμάς.

Ανδριάνα Γ.Ρ.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν5 τομείς προσωπικής ανάπτυξης και πώς να τους βελτιώσετε

Το μονοπάτι της εσωτερικής άνθησης

Πού κατοικεί ο δημιουργικός μας εαυτός;

 

Comments are closed.