Νιώσατε ποτέ ότι θέλετε να κλάψετε, να ουρλιάξετε, να γελάσετε, να χτυπήσετε ένα μαξιλάρι ή να χορέψετε; Αν ναι, τότε αυτό το άρθρο είναι για εσάς…
Στη σύγχρονη κοινωνία μας μαθαίνουν να θάβουμε τον πόνο μας. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καταπιεσμένα συναισθήματα, κάτι που είναι γνωστό και ως ασυνείδητη αποφυγή.
Έρευνα του 2019 συνέδεσε τη συναισθηματική καταστολή με μειωμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τώρα θα αναλύσουμε τρόπους απελευθέρωσης των καταπιεσμένων συναισθημάτων, όπως διαβάζουμε στο Healthline.
1. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας
Όσο περισσότερο κατανοείτε τον συναισθηματικό σας κόσμο, τόσο περισσότερο μπορείτε να αφομοιώσετε τα συναισθήματά σας με υγιείς τρόπους.
Το πρώτο βήμα είναι να συνδεθείτε με το μέσα σας και να κατανοήσετε τα συναισθήματά σας.
Άτομα με καταπιεσμένα συναισθήματα μπορεί να έχουν πρόβλημα να αναγνωρίσουν αυτό που αισθάνονται, γι’ αυτό μπορεί να είναι πολύτιμο να μιλήσετε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Μια μελέτη του 2007 έδειξε ότι η αναγνώριση των συναισθημάτων σας μπορεί να μειώσει την έντασή τους.
Αυτό μπορείτε να το κάνετε χρησιμοποιώντας ψυχολογικά εργαλεία, όπως η κατηγοροποίηση των συναισθημάτων σας που θα σας βοηθήσει να τα κατανοήσετε.
2. Δουλέψτε μέσα από τα τραύματα του παρελθόντος
Συχνά, υπάρχουν πράγματα που κουβαλάμε για χρόνια ή που πηγάζουν από την παιδική μας ηλικία.
Μερικά παραδείγματα παρελθοντικών τραυμάτων περιλαμβάνουν:
- κακοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής, συναισθηματικής, σωματικής ή σεξουαλικής κακομεταχείρισης
- απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου
- χωρισμός από γονέα ή φροντιστή
- εκφοβισμός
- δυσλειτουργία στο σπίτι
Το ανεπίλυτο παιδικό τραύμα μπορεί να εμφανιστεί με πολλούς τρόπους, όπως:
- αυτοκατηγορία
- επίρριψη ευθυνών στους άλλους
- αίσθημα κατάθλιψης
- αποκοπή από κοινωνικές δραστηριότητες
Για να αντιμετωπίσετε το τραύμα, ο Olson, ιδιοκτήτης και διευθυντής του Pacific Center for Awareness & Bodywork, λέει ότι είναι σημαντικό να νιώσετε τη θλίψη για το γεγονός ότι μπορεί να μην πάρετε ποτέ αυτό που θέλατε ή αξίζατε για κάτι πριν από χρόνια.
Μόλις επιτρέψετε στον εαυτό σας να βιώσει αυτό το πένθος, μπορείτε να αναγνωρίσετε την προσαρμοστική στρατηγική που αναπτύξατε ως αποτέλεσμα αυτού.
Για παράδειγμα, μπορεί να έχετε αναπτύξει μια στρατηγική αντιμετώπισης για να είστε ανεξάρτητοι που τελικά οδηγεί στην απομόνωση.
Αν δεν αναγνωρίσετε τη στρατηγική σας, μπορεί να νομίζετε ότι αποξενώνεστε από τους άλλους.
Από την άλλη πλευρά, εάν συνειδητοποιήσετε ότι η απομόνωσή σας προέρχεται από την προσαρμοστική στρατηγική σας, μπορείτε να εντοπίσετε τη ρίζα του προβλήματος και να τροποποιήσετε τη στρατηγική σας για να καλύψετε καλύτερα τις πραγματικές σας ανάγκες.
3. Εργασία με τον σκιώδη εαυτό μου
Παρόμοια με την εξερεύνηση του παιδικού τραύματος, η εργασία με τον σκιώδη εαυτό μας προσφέρει έναν άλλο φακό εξερεύνησης διαφορετικών τμημάτων μας που κρατάμε κρυμμένα, συνήθως λόγω ντροπής ή ανεπάρκειας.
Οι άνθρωποι τείνουμε να κρύβουμε τα μέρη του εαυτού μας που πιστεύουμε ότι είναι απαράδεκτα.
Για παράδειγμα, σας είπαν να «ηρεμήσετε» ή «να σταματήσετε να κλαίτε» όταν ήσασταν αναστατωμένοι ως παιδί;
Αυτή η συναισθηματική ακύρωση μπορεί να σας κάνει να ντρέπεστε για τα συναισθήματά σας ή να τα υποβαθμίζετε.
Η εργασία με τον σκιώδη εαυτό μας μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, αν και γενικά συνιστάται να συνεργαστείτε με έναν θεραπευτή.
4. Σκόπιμη κίνηση
Η σωματική εμπειρία (SE) είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης οποιασδήποτε μη επεξεργασμένης έντασης ή συναισθήματος που μπορεί να παραμείνει στο σώμα σας.
Η τεχνική SE χρησιμοποιεί την προσέγγιση ότι ξεκινάμε πρώτα από το σώμα για να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα με την έννοια ότι η απελευθέρωση μη επεξεργασμένου τραύματος μπορεί να συμβάλλει στη συναισθηματική θεραπεία.
Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσω της σκόπιμης κίνησης, σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Kelly Vincent.
«Όταν κινούμαστε σκόπιμα, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια αίσθηση ασφάλειας στο σώμα μας που μπορεί να μην είχαμε βιώσει πριν, ειδικά αν έχουμε αποθηκευμένο τραύμα», λέει η Vincent.
Παραδείγματα σκόπιμης κίνησης είναι τα εξής:
- χορός
- γιόγκα
- πολεμικές τέχνες
- ασκήσεις αναπνοής με την κοιλιά
Η Vincent σημειώνει ότι η σκόπιμη κίνηση απελευθερώνει οποιαδήποτε αποθηκευμένη ενέργεια ενώ βοηθά τον εγκέφαλο να αναγνωρίσει τη διαφορά μεταξύ έντασης και χαλάρωσης.
5. Εξάσκηση στην ακινησία
Το να είμαστε ακίνητοι, όπως έχει γράψει και η Oprah, μας επιτρέπει να διατηρούμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας στην παρούσα κατάσταση.
Όταν ο εγκέφαλός μας εισέρχεται για λίγο σε κατάσταση αδράνειας, ενεργοποιείται αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «αυτοπαραγόμενη γνώση», η οποία περιλαμβάνει πράγματα όπως το να αφήνουμε το μυαλό μας να περιπλανηθεί.
Με την στιγμιαία απεμπλοκή από εξωτερικά ερεθίσματα, έρευνα αναφέρει ότι μπορούμε να συνδεθούμε καλύτερα με τις εσωτερικές μας σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες μας.
«Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η ακινησία δεν ασκείται αρκετά, ούτε εκτιμάται, αλλά μπορεί να είναι τόσο θρεπτική για το μυαλό και το σώμα μας», λέει η Vincent.
Μερικοί τρόποι εξάσκησης της ακινησίας είναι οι εξής:
- διαλογισμός
- ασκήσεις αναπνοής
- βόλτα στη φύση
- χαλαρωτική μουσική
Όταν ένα συναίσθημα δεν επεξεργάζεται πλήρως, μπορεί να «κολλήσει» στο σώμα μας.
Τελικά, όμως, ο εγκέφαλος είναι εκείνος ο οποίος επαναφέρει το συναίσθημα. Επεξεργάζοντας τα συναισθήματά σας μπορείτε να μάθετε πώς να προχωράτε μπροστά.
Αυτό είναι, άλλωστε, είναι και ο σκοπός της ζωή, να βαδίζουμε πάντα μπροστά… Σωστά;
