Όταν προβληματιζόμαστε σχετικά με τις απαρχές της ψυχολογίας, αμέσως έρχεται στο μυαλό μας η φιγούρα του Sigmund Freud, “πατέρα” της ψυχανάλυσης.
Πριν από τον Freud, ωστόσο, υπήρχαν σημαντικοί διανοητές που είχαν αντιληφθεί τη θεραπευτική λειτουργία του λόγου για τις ταλαιπωρίες της ψυχής.
Η χρωματοθεραπεία, είναι μια μορφή θεραπείας που χρησιμοποιεί το χρώμα και το φως για τη θεραπεία ορισμένων ψυχικών και σωματικών παθήσεων.
Ωστόσο, φαίνεται πως η αξιοποίηση των χρωμάτων στο πλαίσιο μιας θεραπευτικής διαδικασίας δε συνιστά σύγχρονη κατάκτηση.
Η ιαματική δύναμη των χρωμάτων ήταν ήδη γνωστή και σε αρχαίους πολιτισμούς.
Η έμπνευση είναι μια ασυνείδητη έκρηξη δημιουργικότητας, μια μορφή εσωτερικής διέγερσης, η οποία αποτελεί το εφαλτήριο της καλλιτεχνικής έκφρασης, των μεγαλόπνοων έργων.
Σύμφωνα με το καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας».
Κάθε ανθρώπινη συνείδηση είναι πιθανό να ταλανίζεται από λάθη, παραλείψεις και αμαρτίες. Άλλωστε, στην πορεία της ζωής οὐδεὶς ἀναμάρτητος.