Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί ζείτε; Γιατί είστε εδώ; Οι άνθρωποι τείνουν είτε να πιστεύουν ότι το σύμπαν έχει νόημα και όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο είτε ότι τίποτα στη ζωή δεν έχει αληθινό νόημα. Απλώς το κατασκευάζουμε για να νιώθουμε καλύτερα που είμαστε ζωντανοί.
Όποιος υποφέρει πιστεύει ότι δεν μπορεί να μοιραστεί αυτό που νιώθει.
Ωστόσο, η αίσθηση του πόνου και της δυσφορίας φαίνεται να είναι είναι κοινή σε όλο το φάσμα της ζωής.
Από την πιο μικρή ηλικία μαθαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να συμπεριφερόμαστε με δικαιοσύνη, με σεβασμό, με καλοσύνη.
Βαθμιαία και ανεπαίσθητα εντός μας ριζώνει η ιδέα πως η καλοσύνη είναι υπέρτατη αρετή, η οποία φέρνει την αποδοχή και τον έπαινο των άλλων.
Το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή, μυϊκούς σπασμούς και ένταση στην πλάτη σας.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πένθος πολλές φορές. Όχι μόνο μέσα από τους θανάτους αγαπημένων μας προσώπων, αλλά και μέσα από τα συναισθήματα απώλειας που κατά τρόπο σαρωτικό εισβάλλουν στην ψυχή μας, όταν καλούμαστε να αποχωριστούμε το γνώριμο, υποδεχόμενοι μεγάλες αλλαγές.
Όποιος έχει χάσει έναν αγαπημένο του άνθρωπο καταλαβαίνει… Ο πόνος είναι αβάσταχτος. Περνάει ποτέ;