Πολλές φορές η μοναξιά έχει συσχετιστεί με την κακή ψυχική υγεία, καθώς και με την κατάθλιψη.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα, όμως, η κοινωνική απομόνωση μπορεί να βλάψει και τη σωματική μας υγεία, καθώς και να επιταχύνει τον θάνατό μας.
Τα ευρήματα της μελέτης βασίστηκαν σε μια ανασκόπηση δεδομένων από δεκάδες έρευνες στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 3 εκατομμύρια άτομα.
«Οι άνθρωποι συνήθως δε συνυπολογίζουν τους κοινωνικούς παράγοντες όταν σκέφτονται την υγεία», παρατηρεί ο Timothy B. Smith, ο καθηγητής ψυχολογίας που διεξήγαγε την έρευνα.
“Σκεφτόμαστε ότι η χοληστερόλη σχετίζεται με πράγματα όπως η άσκηση, η αρτηριακή πίεση και η λήψη φαρμάκων. Αλλά αποδεικνύεται ότι η κοινωνική απομόνωση μπορεί στην πραγματικότητα να προβλέψει καλύτερα τον θάνατο συγκριτικά με αυτά τα τρία πράγματα.”
Αντίστοιχα η Lisa Jaremka, καθηγήτρια ψυχολογικών και εγκεφαλικών επιστημών σημειώνει ότι η μοναξιά αποτελεί κυρίως μία συναισθηματική κατάσταση:
«Η μοναξιά αφορά την αντίληψη του να είσαι μοναχικός, όχι η πράξη του να είσαι μόνος. Λοιπόν, όλη η έρευνα σε αυτόν τον τομέα αφορά ανθρώπους που νιώθουν μοναξιά, ανεξάρτητα από το πραγματικό τους κοινωνικό δίκτυο».
«Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται τακτικά σε επαφή με άλλους ανθρώπους κι εντούτοις αισθάνονται μόνοι. Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που ενώ δε βλέπουν άλλους ανθρώπους, δεν νιώθουν καθόλου μοναξιά».
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε 70 μελέτες που διερευνούσαν τον τρόπο με τον οποίο η μοναξιά,η κοινωνική απομόνωση ή/και η μοναχική ζωή επηρεάζουν τη μακροζωία.
Οι συμμετέχοντες ήταν κατά μέσο όρο 66 ετών και περίπου το ένα τρίτο πάλευε με κάποιο είδος χρόνιας ασθένειας.
Αν και η ανασκόπηση των δεδομένων δεν μπόρεσε να αποδείξει την αιτία και το αποτέλεσμα, βρήκε μια ισχυρή σχέση μεταξύ της μοναξιάς και του κινδύνου να πεθάνεις νωρίτερα.
Συγκεκριμένα, η ομάδα του Smith υπολόγισε ότι η κοινωνική απομόνωση του ατόμου- έχοντας λίγες ή καθόλου κοινωνικές επαφές ή δραστηριότητες – αυξάνει τον κίνδυνο να πεθάνει νωρίτερα κατά 29 τοις εκατό.
Το αίσθημα της μοναξιάς – ανεξάρτητα από το αν κάποιος είχε κοινωνικές επαφές ή όχι – συνδέθηκε επίσης με 26 τοις εκατό υψηλότερο κίνδυνο για πρόωρο θάνατο.
Το αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο για τους άνδρες και τις γυναίκες και η σχέση μεταξύ μοναξιάς και πρόωρου θανάτου ήταν στην πραγματικότητα ισχυρότερη για τα άτομα κάτω των 65 ετών σε σύγκριση με τους ηλικιωμένους.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η ύπαρξη ενός προβλήματος σωματικής υγείας επηρέαζε σημαντικά το αποτέλεσμα.
Με ποιον τρόπο η μοναξιά θα μπορούσε να συντομεύσει τη ζωή;
«Θα χρειαστεί μια δεκαετία περαιτέρω έρευνας για να το ξεκαθαρίσουμε», δήλωσε ο Smith.
Παρόλα αυτά, παρέθεσε ορισμένες θεωρίες που δικαιολογούν τη συσχέτιση μοναξιάς και προσδόκιμου ζωής:
- φτωχότερη ανοσοποιητική λειτουργία
- μείωση των υγιεινών συμπεριφορών
- ταυτόχρονη αύξηση επικίνδυνων συμπεριφορών, όπως η χρήση ναρκωτικών ή η κατανάλωση αλκοόλ, η επιθετική οδήγηση ή η μη χρήση ζώνης ασφαλείας.
Ωστόσο, ο Smith όπως και η Jaremka επισημαίνει ότι:
“Το αίσθημα μοναξιάς και το να ζεις μόνος έχουν στην πραγματικότητα μόνο μέτρια συσχέτιση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχεις συνεχώς γύρω σου ανθρώπους, αλλά να εξακολουθείς να νιώθεις πολύ μόνος.”
Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι οι άνθρωποι που ζουν μόνοι τους δεν επηρεάζονται.
Στην πραγματικότητα, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που ζούσαν μόνοι τους είχαν 32 τοις εκατό υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από εκείνους που ζούσαν με ένα άλλο άτομο.
«Ακόμα κι αν ζείτε μόνοι αλλά δεν αισθάνεστε μόνοι, αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία σας», τονίζει ο Smith.
«Επειδή αποδεικνύεται ότι είμαστε κυριολεκτικά προγραμματισμένοι να είμαστε κοινωνικά όντα. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα και η απόκρισή μας στο στρες λειτουργούν καλύτερα όταν βρισκόμαστε σε μια ομάδα. Αποδεικνύεται ότι είμαστε, βασικά, πιο υγιείς όταν είμαστε κοινωνικοί.»
«Οι άνθρωποι έχουν μια πολύ βασική και θεμελιώδη ανάγκη να αισθάνονται συνδεδεμένοι με άλλους ανθρώπους και να τους φροντίζουν. Οι μοναχικοί άνθρωποι υστερούν σε αυτόν τον τομέα. Δεν εκπληρώνουν αυτή τη βασική ανάγκη, και ως εκ τούτου τους συμβαίνουν αρνητικά πράγματα.», συμφωνεί η Jaremka.
Επικοινωνήστε με υπάρχοντες φίλους ή μέλη της οικογένειάς σας και προσπαθήστε να εμβαθύνετε σε αυτές τις σχέσεις, ακόμα κι αν αισθάνεστε άβολα.
Επιδιώξτε να γνωρίσετε νέους ανθρώπους και να συνδεθείτε μαζί τους.
Μπορείτε, ακόμη, να γίνετε εθελοντές ή μέλη σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και συλλόγους.
Ο χρόνος με τον εαυτό μας είναι πολύτιμος, απαραίτητος και ευεργετικός.
Ωστόσο, είμαστε και φύσεως κοινωνικά όντα, για αυτό αναζητήστε τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων και ωφελήστε με αυτό τον τρόπο την υγεία σας, ψυχική και σωματική.
πηγή: mentalhelp
Διαβάστε ακόμη: Οι άνθρωποι που περιφρονούν τους άλλους βιώνουν μέσα τους τη μεγαλύτερη μοναξιά
