Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε τους άλλους να μας συμβουλεύουν πως δεν πρέπει να μας απασχολεί το παρελθόν, γιατί είναι κάτι τετελεσμένο και ως εκ τούτου δεν αλλάζει.
Η σοφία αυτών των λόγων είναι αναμφισβήτητη, αλλά πόσο εύκολο είναι στα αλήθεια να αποδεσμευτούμε από το παρελθόν;
Πολλές φορές τα γεγονότα της παρελθούσας ζωής μας ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στο παρόν μας και συχνά υποθηκεύουν το μέλλον μας.
Παράλληλα, το παρελθόν ενίοτε μας απομακρύνει από την κατάκτηση των ονείρων που είναι ευθυγραμμισμένα με το κάλεσμα της καρδιάς μας
Το να σβήσουμε το παρελθόν μας δε συνιστά μια συνετή επιλογή.
Το να μάθουμε, όμως, να το διαχειριζόμαστε, απελευθερώνοντας το νου και την ψυχή μας από το συναισθηματικό βάρος που αυτό κουβαλά μαζί του, είναι ζητούμενο.
Το παρελθόν μας είναι πηγή εξέλιξης και γνώσης. Δεν είναι καταδίκη.
Πώς μπορούμε, λοιπόν, να συμφιλιωθούμε με όλα όσα συνθέτουν το παρελθόν μας;
1. Να αναλάβουμε την ευθύνη για ό, τι συνέβη.
Η υπευθυνότητα είναι το κλειδί για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε το παρελθόν μας με διάθεση συμφιλίωσης.
Η θυματοποίηση και η μετάθεση των ευθυνών για τα κακώς κείμενα της ζωής μας είναι η εύκολη επιλογή, αλλά δεν ευνοεί την ωρίμαση και την εξέλιξή μας.
Ο άνθρωπος που αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του -χωρίς να αυτομαστιγώνεται- είναι έτοιμος να αγκαλιάσει το παρόν και να πορευτεί στο μέλλον χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος.
Τα γεγονότα του παρελθόντος συνιστούν πολύτιμα κεφάλαια γνώσης και όταν κάποιος δεχτεί αυτή τη γνώση είναι έτοιμος να σπάσει τις αλυσίδες που τον κρατούν δεμένο σε έναν ατέρμονο κύκλο ενοχών και μεταμέλειας.
2. Να κατανοήσουμε το λόγο που είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν.
Η προσκόλλησή μας στο παρελθόν δεν είναι τυχαία. Ο άνθρωπος στρέφεται στο παρελθόν για κάποιο λόγο.
Μπορεί εκεί να βρίσκεται η πηγή ενός τραύματος που θέλει θεραπεία, η αιτία που χάσαμε τον εαυτό μας, αλλά δεν έχουμε μπορέσει ακόμη να την κατανοήσουμε.
Επίσης, η προσκόλληση στο παρελθόν μας ενδέχεται να προδίδει το φόβο μας να αντικρίσουμε το μέλλον, τη αγωνία μας για τη φθορά που φέρνει ο χρόνος, την επιθυμία μας να βρούμε καταφύγιο στο οικείο.
3. Να ρίξουμε φως στα συναισθήματά μας.
Αυτό που μας συνδέει με το παρελθόν δεν είναι οι μνήμες, αλλά πρωτίστως το συναισθηματικό αποτύπωμα των αναμνήσεών μας.
Έτσι, η ελκτική δύναμη που μας ασκεί το παρελθόν μπορεί να οφείλεται στα ανεπεξέργαστα συναισθήματά μας που συνδέονται με αυτό.
Η θλίψη, η απογοήτευση, ο θυμός, η ματαίωση μπορεί να είναι κάποια από τα συναισθήματα που κάνουν το μυαλό μας να ρίχνει πεισματικά άγκυρες στο παρελθόν.
Αν, όμως, τα αφήσουμε να ξεδιπλωθούν, τους δώσουμε πίσω την ξεχασμένη φωνή τους, είναι πολύ πιθανόν να πάψουν να μας ζητούν τόσο έντονα να επιστρέφουμε σε μονοπάτια γνώριμα.
4. Να εστιάσουμε στις θετικές εμπειρίες του παρελθόντος.
Η πραγματικότητα έχει το χρώμα που της δίνουμε. Ο άνθρωπος, στην προσπάθειά του να προστατευτεί από τις κακοτοπιές, εστιάζει σε εμπειρίες επώδυνες, αλλά αυτό έχει ως συνέπεια πολλές φορές να δίνει πρόσημο αρνητικό στο παρελθόν του.
Αν, όμως, ίσως μας επιτρέψουμε να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για όλες τις ευλογίες της ζωής μας, για τις υπέροχες στιγμές που αξιωθήκαμε, για τις άσχημες που δεν ήταν της μοίρας μας να δούμε, θα αυξήσουμε το βαθμό εμπιστοσύνης μας στο θαύμα της ύπαρξης.
Ο άνθρωπος που οπλίζεται με αισιοδοξία αγωνιά να συναντήσει τον εαυτό του σε νέα περιβάλλοντα, μετατρέποντας έτσι τις εμπειρίες του παρελθόντος σε πολύτιμο σύμμαχο.
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Μια πρακτική για να παραμείνετε παρόντες στη ζωή σας
Απελευθερωθείτε από τις ενοχές που σας κρατούν αλυσοδεμένους στο παρελθόν
10 θετικές σκέψεις που θα επαναφέρουν την αισιοδοξία σου
Comments are closed.