Η γνωστική ασυμφωνία, το φαινόμενο του να έχεις ξεκάθαρες προθέσεις, αλλά να παλεύεις να αναλάβεις δράση, μπορεί να οδηγήσει σε απογοήτευση κι αδράνεια.

Παράλληλα, η σκληρή αυτοκριτική εμποδίζει τη διαμόρφωση νέων συνηθειών και προτύπων.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια εκπαιδευτικής ψυχολογίας, Kristin Neff, αν βασιστούμε στις αρχές της αυτοσυμπόνιας μπορούμε να συμπεριφερθούμε στον εαυτό μας με ευγένεια, με ανθρωπιά και επίγνωση του ποιοι πραγματικά είμαστε.

Οι πτυχές της αυτοσυμπόνιας που μπορούν να μας βοηθήσουν

Η αυτοσυμπόνια μπορεί να χρησιμεύσει ως καταλύτης για θετική αλλαγή συμπεριφοράς.

Αντί να ξοδεύουμε ενέργεια στην απογοήτευση και τις τύψεις, μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τις επιλογές και τις συμπεριφορές μας.

Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι προσφέροντας δώρα στον μελλοντικό σας εαυτό.

Πώς;

Θεωρήστε τον εαυτό σας το συνειδητό σας τροφοδότη, αφοσιωμένο να σας προσφέρει θησαυρούς που σας τρέφουν και σας συντηρούν.

Ας δούμε μερικά δώρα που αποτελούν πηγές διαρκούς ευτυχίας και ευεξίας, οι οποίες, μάλιστα, στηρίζονται σε ερευνητικά δεδομένα:

1. Το δώρο του καθορισμού ορίων

Συχνά είναι δύσκολο να θέσετε σε προτεραιότητα τον εαυτό σας και να επικοινωνήσετε τις ανάγκες σας.

Τα όρια, όμως, είναι απαραίτητα συστατικά της ευημερίας.

Ο καθορισμός τους μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες, ωστόσο, το δώρο της διατήρησης υγιών ορίων είναι ανεκτίμητο.

Όπως τονίζει η Nedra Glover Tawwab:

Το πιο δύσκολο πράγμα σχετικά με την εφαρμογή των ορίων είναι να αποδεχτείτε ότι σε κάποιους ανθρώπους δεν αρέσουν, δεν καταλαβαίνουν ή δε συμφωνούν με αυτά. Μόλις σταματήσετε να ευχαριστείτε μόνο τους άλλους, ο καθορισμός των προτύπων σας γίνεται ευκολότερος. Το να μην αρέσεις σε όλους είναι μια μικρή συνέπεια αν σκεφτείς τη συνολική ανταμοιβή που προσφέρουν οι πιο υγιείς σχέσεις.

2. Το δώρο της καλά διαχειριζόμενης ενέργειας

Η φροντίδα του σώματός μας είναι το απόλυτο δώρο στον ταλαιπωρημένο εαυτό μας για να αποφύγουμε την εξάντληση και την υπερφόρτωση.

Η Lisa Feldman Barrett εξηγεί ότι τα συναισθήματά μας δημιουργούνται από τις βασικές μας συνήθειες, τον ύπνο, την ενυδάτωση και τη διατροφή μας δηλαδή.

Εάν βρισκόμαστε σε κατάσταση διαρκούς εξάντλησης, είναι πιθανό να έχουμε υπερβολικές αντιδράσεις.

3. Το δώρο της διασκέδασης

Ο ελεύθερος χρόνος και η διασκέδαση τείνουν να στριμώχνονται ανάμεσα σε ανταγωνιστικές προτεραιότητες και ρουτίνες.

Η επίκληση στο παιδικό μας πνεύμα και στο δικαίωμά μας να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες που πυροδοτούν χαρά μπορεί να συμβάλει στην πνευματική και τη σωματική μας υγεία κι ευεξία.

4. Το δώρο της ικανοποίησης

Ο κακός έλεγχος των παρορμήσεων μας μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις για τις οποίες να μετανιώσουμε.

Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να παραγκωνίσουμε τον αυθορμητισμό μας, να αρνηθούμε την ευχαρίστηση ή να περιμένουμε ειδικές περιστάσεις για να απολαύσουμε τη ζωή.

5. Το δώρο της ενσυνειδητότητας

Το να ζούμε στο παρόν και να απολαμβάνουμε τη στιγμή μπορεί να συμβάλει στην ευημερία μας.

Αντί να αναμοχλεύουμε παλιά γεγονότα ή να ανησυχούμε διαρκώς για το μέλλον, μπορούμε να δώσουμε στους εαυτούς μας το δώρο του να είναι παρόντες.

6. Το δώρο της σύνδεσης

Αξίζει να αφιερώσετε χρόνο στους αγαπημένους σας συναδέλφους,τους φίλους και την οικογένειά σας.

Ο χρόνος που αφιερώνετε σε αγαπημένα πρόσωπα αποτελεί μια καλή επένδυση.

Αναζητήστε ανθρώπους που σας αναζωογονούν και φέρνουν χαρά.

Οι σχέσεις ενισχύουν την ανθεκτικότητά μας .

Ο μελλοντικός εαυτός σας σίγουρα θα σας ευχαριστήσει που βρήκατε χώρο για να συνδεθείτε ουσιαστικά ΄΄αλλους ανθρώπους.

Χρειάζεται πολύς χρόνος και πολλή προσπάθεια για να νικήσουμε την αναβλητικότητά μας.

Η υιοθέτηση μιας προσέγγισης συμπόνιας στον εαυτό μας μπορεί να μας βοηθήσει.

Εξετάζοντας σκόπιμα ποια δώρα θα εκτιμούσε ο μελλοντικός σας εαυτός, δημιουργήστε τώρα τις συμπεριφορές που θα φέρουν χαρά και νόημα στη ζωή σας.

Πηγή: psychologytoday

Διαβάστε ακόμη: Δυνατά αποφθέγματα για να ξεκινήσουμε δυναμικά την εβδομάδα μας

Ο ρόλος του πατέρα ξεκινά πριν από τη γέννηση του παιδιού και διαρκεί για όλη τη ζωή του

Το «Spare» του πρίγκιπα Χάρι ανοίγει τη συζήτηση για το οικογενειακό τραύμα;

 

Comments are closed.