Η αγάπη δεν είναι απλώς ένα συναίσθημα. Είναι στην πραγματικότητα προϋπόθεση της ανθρώπινης ευτυχίας. Η δύναμή της ακατάλυτη και θεία.
«Ἀγάπης δέ οὐδέν μεῖζον οὔτε ἴσον ἐστί» Μένανδρος.
Στην Αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούνταν πολλές λέξεις, οι οποίες αποτύπωναν τη βαθιά συναισθηματική σύνδεση που εδράζεται στην αγάπη.
Το ρήμα «ἀγαπάω, -ῶ» στην αρχαιότητα δεν είχε διαφορετική σημασία από τη σημερινή. Σήμαινε «μεταχειρίζομαι με στοργή, ἐπιθυμώ». Περισσότερο εξέφραζε την αγάπη που προέρχεται από φρόνιμη και συνετή στάθμιση των πραγμάτων και περιλαμβάνει εκτίμηση και σεβασμό
Η ετυμολογία της λέξης δεν είναι βέβαιη. Ωστόσο, σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη, προέρχεται από το επίρρημα «ἄγαν» που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «πολύ» και το θέμα πα– που σημαίνει προστατεύω διαφυλάσσω, δηλαδή η αγάπη συνδέεται με την ανάγκη μας να προστατεύσουμε αυτό για το οποίο νοιαζόμαστε ειλικρινά.
Συνώνυμο της λέξης «άγαπῶ» είναι και το ρήμα «ἐράω,-ῶ» (και «ἔραμαι») που συνδέεται με τον έρωτα, ο οποίος μπορεί να έχει τόσο σαρκική, όσο και πνευματική διάσταση.
Έχει τη σημασία του «είμαι ερωτευμένος, επιθυμώ σε μεγάλο βαθμό και αγαπώ». Δήλωνε την κατεύθυνση όλου του νου, όλης της αισθήσεως προς ένα πρόσωπο ή αντικείμενο. Επίσης, δήλωνε την ερωτική επιθυμία και τη σεξουαλική έλξη.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν συχνά και το ρήμα «φιλέω,-ῶ», το οποίο προέρχεται από το επίθετο «φίλος», το οποίο ανάλογα με τα συμφραζόμενα μπορεί να σήμαινε «συμπαθώ, αγαπώ κάποιον, επιθυμώ, θέλω, φέρομαι με φιλοφροσύνη, με ευγένεια, περιποιούμαι, φιλοξενώ κάποιον, συνηθίζω».
Βαθμιαία, έχασε όλες αυτές τις σημασιολογικές αποχρώσεις και συνδέθηκε περισσότερο με το φίλημα.
Τέλος, χρησιμοποιούνταν και το ρήμα «στέργω», το οποίο συνδέεται με τη στοργή. Σήμαινε και αυτό «περιβάλλω με αγάπη, συμπαθώ, είμαι ευχαριστημένος», αλλά σπάνια συνδεόταν με την ερωτική έλξη.
Αναφερόταν, όμως, και σε μια ξεχωριστή μορφή αγάπης· την αμοιβαία αγάπη γονέων και παιδιών.
Με όποιον τρόπο και αν οι πρόγονοί μας επέλεγαν να μιλήσουν για την αγάπη ή τον έρωτα, ένα είναι βέβαιο: η αγάπη παραμένει υπέρτατο μυστήριο, υπενθύμιση της θεϊκής μας κληρονομιάς.
Η αγάπη μετατρέπει το ταπεινό σε μεγαλειώδες.
Ανδριάνα Γ.Ρ.
Διαβάστε εδώ:Namaste, ένας χαιρετισμός ή μια ειλικρινής πρόθεση σύνδεσης;
