Η αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας, τις ικανότητες και την προσωπική μας αξία, δε στηρίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα ούτε απορρέει πάντοτε από μια νηφάλια προσέγγιση της πραγματικότητας.

Δεν είναι, άλλωστε, σπάνιες οι φορές που άνθρωποι χαρισματικοί, ταλαντούχοι, δοτικοί καλούνται να διαχειριστούν το αίσθημα της προσωπικής ανεπάρκειας.

Για ποιο λόγο, όμως, κάποιοι αισθάνονται πως δεν είναι αρκετοί;

Ποια είναι η εξήγηση που δίνουν οι ειδικοί;

1. Οι περιοριστικές πεποιθήσεις.

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση συνδέεται αναπόφευκτα με τις θαμμένες στα ΄άδυτα του υποσυνειδήτου υποθέσεις για τον κόσμο, τους άλλους και τον εαυτό μας που λανθασμένα εκλαμβάνουμε ως αληθείς.

Αυτές οι «βασικές πεποιθήσεις » διαμορφώνονται συχνά κατά την παιδική ηλικία.

Έτσι, παρόλο που είναι ανακριβείς, βασίζουμε άθελά μας όλες τις αποφάσεις της ζωής μας γύρω από αυτές.

Για παράδειγμα, ένα παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει για ποιο λόγο ο γονέας του φεύγει από το σπίτι χωρίς να δώσει εξηγήσεις.

Στο μυαλό του παιδιού, διαμορφώνεται η πεποίθηση πως «αν αγαπάς κάποιον σε αφήνει». Ακόμα κι αν ο γονέας επιστρέψει λίγες μέρες αργότερα, η πεποίθηση παραμένει και το παιδί γίνεται ένας ενήλικας που δεν επιτρέπει στον εαυτό του να αφεθεί, για να βιώσει το θαύμα της αγάπης.

2. Η  εσωτερική φωνή.

Είναι εύκολο να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε θετικοί άνθρωποι. Και όμως πολλοί από εμάς δεν αφιερώνουμε χρόνο για να ακούσουμε σωστά τις σκέψεις μας.

Αν το κάνουμε, ίσως ανακαλύψουμε ότι στο μυαλό μας κυριαρχεί η αρνητικότητα. Η ενσυνειδητότητα είναι μια θαυμάσια τεχνική για να επιβραδύνουμε αρκετά, ώστε να ακούμε τις σκέψεις μας καθαρά.

3. Τοξικό και επικριτικό περιβάλλον.

Φυσικά κάποιοι από εμάς δεν χρειαζόμαστε καν αρνητικές σκέψεις για να διασφαλίσουμε ότι δεν νιώθουμε ποτέ αρκετοί. Αφήνουμε άλλους ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά για εμάς, επιλέγοντας συνειδητά τοξικές φιλίες και μη υγιείς σχέσεις.

4. Επικριτικοί, απαιτητικοί ή απόμακροι γονείς.

Ναι, ίσως είχατε «καλά παιδικά χρόνια». Ζούσατε σε ένα ωραίο σπίτι, οι γονείς σας δεν χώρισαν ποτέ. Ίσως, όμως,  σας έλειπε η έγκριση και η αγάπη που χρειάζεται κάθε παιδί. Αν οι γονείς σας πάντα ήθελαν να είστε πιο έξυπνοι, πιο ήσυχοι ή πιο αθλητικοί….

Όποια κι αν ήταν η περίπτωση, το μήνυμα παρέμενε το ίδιο: “δεν είσαι αρκετός”.

Ως παιδιά φυσικά αναζητούμε την έγκριση και την αγάπη. Μαθαίνουμε, λοιπόν, να πνίγουμε την πραγματική μας προσωπικότητα και να γινόμαστε το «καλό» παιδί, με τίμημα να μετατραπούμε σε ενήλικες που δε βιώνουν ποτέ την αίσθηση της αξίας.

5. Ο κύριος φροντιστής δεν μπορούσε να προσφέρει σταθερότητα ή ασφάλεια.

Μερικά παιδιά έχουν έναν γονέα που απλά δεν είναι σε θέση να τους προσφέρει ένα περιβάλλον ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Ίσως ο γονέα είναι αλκοολικός , πάσχει από κατάθλιψη ή βρίσκεται σε μια τοξική σχέση που απαιτεί όλη του την προσοχή.

Εάν ένας γονέας δεν είναι καλά, το παιδί μπορεί να αισθάνεται υπεύθυνο για την ευτυχία του γονέα. Μπορεί να πιστεύει πως αν τα κάνει όλα σωστά, ο γονέας θα γίνει καλά.

Αλλά φυσικά ένα παιδί δεν μπορεί να διορθώσει έναν τέτοιο γονέα ή μια τέτοια κατάσταση. Έτσι, βαθμιαία το παιδί μπορεί να αναπτύξει την ιδέα πως ό, τι και αν κάνει, δεν είναι αρκετό.

6. Στυλ προσκόλλησης.

Σύμφωνα με τη θεωρία της προσκόλλησης,  για τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής του ένα παιδί χρειάζεται  αγάπη άνευ όρων και να μπορεί να  εμπιστεύεται  τον κύριο φροντιστή του.

Αν αυτό δεν συμβεί, μπορεί να το παιδί να καταλήξει με « αγχώδη προσκόλληση », που σημαίνει ότι δεν εμπιστεύεται ποτέ τον εαυτό του ή τους άλλους και κατ’ επέκταση δεν έχει αυτοπεποίθηση.

7. Ισχυρό(α) τραύμα(α) στο παρελθόν.

Το παιδικό τραύμα αποδεκατίζει την αίσθηση της αξίας του παιδιού. Τα περισσότερα παιδιά αισθάνονται υπεύθυνα για το τραύμα , ιδιαίτερα εάν πρόκειται για σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.

Εσωτερικεύουν την ιδέα ότι είναι κακά και θεωρούν πως ευθύνονται τα ίδια για αυτό που συνέβη. Έτσι, ως ενήλικες  σπάνια αισθάνονται ικανοποίηση για τον εαυτό τους.

 

Μπορεί να σας ενδιαφέρουνΈχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση; 40 θετικές δηλώσεις για εσένα

Τι είναι η μέθοδος της «γκρι πέτρας»;

Παιδιά και ψυχική υγεία: νικήστε τη γονεϊκή τελειομανία και αγκαλιάστε τις ατέλειές σας

 

Comments are closed.