Εύχεστε κι εσείς να είχατε μια καλύτερη ζωή; Νιώθετε συχνά ένοχοι και λέτε στον εαυτό σας ότι πρέπει να μάθετε να είστε ευχαριστημένοι με αυτό που έχετε;
Ο Λέων Τολστόι ξεκινά το κλασικό του έργο «Άννα Καρένινα» με τον εξής τρόπο: «Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι ίδιες: κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο».
Παρά τις επίμονες προσπάθειές μας, τα όνειρα που έχουμε για τη ζωή μας μπορεί να μην πραγματοποιηθούν. Μια σχέση μπορεί να καταρρεύσει. Οι φιλοδοξίες καριέρας ή γονεϊκότητας μπορεί να μην ευδοκιμήσουν. Μια χρόνια ασθένεια ή ένας τραυματισμός μπορεί να περιορίσει αυτά που μπορούμε να κάνουμε.
Οι προσδοκίες συνδέονται άρρηκτα με τις ανθρώπινες σχέσεις.
Είναι φυσικό να περιμένουμε ότι οι φίλοι μας θα θυμούνται τα γενέθλιά μας, οι συνεργάτες μας θα μας δώσουν προτεραιότητα και τα αγαπημένα μας πρόσωπα θα μας υποστηρίξουν στις δύσκολες στιγμές.
Η φιλία είναι ιερή.
Μοιάζει με δώρο ανεκτίμητο που μάς έχει δοθεί για να αντέχουμε τους χειμώνες της ζωής.
Τις τελευταίες δεκαετίες πολλά παραδοσιακά οικογενειακά πρότυπα έχουν αλλάξει, αλλά ορισμένα παραμένουν ίδια. Ένα από αυτά είναι κι ο ρόλος της μητρότητας, αφού ακόμη και στις μέρες μας, πολλές μητέρες δέχονται βαρύτατη κριτική για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους.