Καθημερινά, βρισκόμαστε στο οπτικό πεδίο πολλών ανθρώπων. Κάποιοι εξ αυτών είναι άγνωστοι, κάποιοι γνωστοί και ορισμένοι ανήκουν στη χορεία των ¨δικών μας¨ ανθρώπων.

Πολλοί είναι αυτοί που μας κοιτούν, αλλά ελάχιστοι αυτοί που μας βλέπουν.

Για τους περισσότερους είμαστε μια φιγούρα όμορφη, συμπαθητική, ίσως και αποκρουστική.

Ένα οπτικό ερέθισμα που κατά πάσα πιθανότητα δε θα βρει καμία θέση στο συναισθηματικό και το νοητικό τους σύμπαν.

Ωστόσο, για κάποιους δεν είμαστε απλώς μια εικόνα. Είμαστε μια παρουσία κυρίαρχη στο βασίλειο των αγνών συναισθημάτων τους.

Όταν το βλέμμα του άλλου γίνεται καθρέφτης που αγκαλιάζει την ψυχή μας

Οι άνθρωποι που μας αγαπούν βαθιά και ανυπόκριτα έχουν την ικανότητα να μας διαβάζουν.

Οι σκιές στο πρόσωπό μας, η θλίψη στα μάτια μας, η ταραχή στο σώμα μας δεν είναι αμελητέες πληροφορίες, αλλά ενδείξεις της εσωτερικής μας ζωής.

Εκείνοι που νοιάζονται για εμάς δεν τις προσπερνούν, αλλά τις ερμηνεύουν με ευκολία και ψάχνουν τρόπο να διώξουν μακριά τις σκοτεινές σκέψεις που απειλούν τη γαλήνη και την ευτυχία μας.

Από όλους μπορείς να κρυφτείς πίσω από το παραπέτασμα μιας επίπλαστης κανονικότητας, αλλά με κανένα τέχνασμα δεν μπορείς να κρυφτείς από εκείνα τα μάτια που -χωρίς πολλές φορές να το συνειδητοποιείς- σε γνωρίζουν καλύτερα από όσο ενδεχομένως γνωρίζεις εσύ τον εαυτό σου.

Όταν από τα μάτια αντλείς δύναμη και παρηγοριά

Τις μέρες που την πόρτα σου χτυπάει ο φόβος, η ανησυχία, ο πόνος, αναζητάς το βλέμμα εκείνο που έχει τη δύναμη να σου θυμίζει την αληθινή σου φύση, εντός του οποίου μπορείς να διακρίνεις και πάλι το περίγραμμα της κατακερματισμένης ύπαρξής σου.

Στα μάτια που πασχίζουν για την ευημερία σου ψάχνεις την πίστη που θα φωτίσει τις ασέληνες νύχτες της ζωής σου, τη δύναμη για να συνεχίσεις, το λόγο για να μην τα παρατήσεις.

Ολοκληρώνοντας…

Αν κάποτε ζήσατε στο υγρό σύμπαν δύο τέτοιων ματιών, μπορείτε να αισθάνεστε τυχεροί.

Πολλοί είναι εκείνοι που πρόσμεναν κάποιον να τους ανακαλύψει, να δει μέσα τους, να απαλύνει τη μοναξιά τους.

Κι, όμως…

Κανείς δε φάνηκε…

Ανδριάνα Γ. Ρ.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουνΜια γλώσσα που λάτρεψε το φως

Τα κλειδιά για την πνευματική μας ευεξία

Έρως, δαίμων μέγας…

 

 

Comments are closed.