Σύμφωνα με το βιβλίο των Ιchiro Kishimi και Fumitake Koga, Tόλμησε να Είσαι ο Εαυτός σου (“Τhe Courage to Βe Disliked“), πυλώνας της ευτυχίας μας φαίνεται να είναι οι ανθρώπινες σχέσεις.
Συγκεκριμένα, για να είμαστε ευτυχισμένοι, είναι αναγκαίο να αποδεχτούμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τους άλλους, όπως ακριβώς είναι.
Η δομή του βιβλίου
Στις σελίδες αυτού του βιβλίου παρακολουθούμε τις συζητήσεις ανάμεσα σε ένα νεαρό άνδρα και ένα φιλόσοφο που εκτυλίσσονται σε πέντε νύχτες.
Στην πραγματικότητα, ο νέος στρέφεται στο φιλόσοφο απευθύνοντάς του ερωτήματα πανανθρώπινα αναφορικά με τη ζωή.
Ο φιλόσοφος καλείται να δώσει απαντήσεις σχετικά με το αν ο άνθρωπος αλλάζει, τη συνθετότητα ή μη της πραγματικότητάς μας και τη δυνατότητα να είμαστε ευτυχισμένοι.
Η προσέγγισή του βασίζεται στη θεωρία του διάσημου ψυχολόγου Alfred Adler, του ιδρυτή της σχολής της ατομικής ψυχολογίας.
Η διαλογική μορφή του έργου μάς θυμίζει τους φιλοσοφικούς διαλόγους της αρχαιότητας, που με ζωντάνια, παραστατικότητα και παιγνιώδη διάθεση, πραγματεύονταν τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά ζητήματα.
Πρώτη Νύχτα: Η άρνηση του τραύματος
Το πιο αμφιλεγόμενο θέμα της πρώτης νύχτας είναι ότι το τραύμα δεν υπάρχει.
Ο Adler παρατηρεί ως προς αυτό:
“Καμία εμπειρία δεν είναι από μόνη της αιτία της επιτυχίας ή της αποτυχίας μας. Δεν υποφέρουμε από το σοκ των εμπειριών μας -το λεγόμενο τραύμα- αλλά, αντίθετα, κατασκευάζουμε από αυτές ό,τι ταιριάζει στους σκοπούς μας.
Δεν καθοριζόμαστε από τις εμπειρίες μας, αλλά το νόημα που τους δίνουμε είναι αυτοκαθοριζόμενο”.
Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει πως οι επώδυνες εμπειρίες δεν επηρεάζουν την προσωπικότητά μας, αλλά πως εμείς διαμορφώνουμε τη ζωή μας ανάλογα με το νόημα που δίνουμε σε αυτές τις εμπειρίες.
Δεύτερη Νύχτα: Όλα τα προβλήματα είναι προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων
Ο Adler λέει ότι για να απαλλαγούμε από τα προβλήματά μας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ζήσουμε στο σύμπαν ολομόναχοι.
Άλλωστε, η μοναξιά δεν προέρχεται από το να είσαι ολομόναχος, αλλά μάλλον από το αίσθημα του αποκλεισμού από την κοινότητά σου και τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν.
Η ίδια η ύπαρξή μας προϋποθέτει ότι υπάρχουν άλλοι άνθρωποι.
Εφόσον, λοιπόν, είναι αδύνατο να ζήσουμε χωρίς άλλους στον κόσμο, όλα τα προβλήματα μας είναι προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων.
Τρίτη Νύχτα: Απόρριψη των καθηκόντων των άλλων ανθρώπων
Την τρίτη νύχτα, ο φιλόσοφος αναφέρεται στην επιθυμία να μας αγαπούν οι άλλοι, που είναι και το βασικό θέμα του βιβλίου.
Για να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας, όμως, δεν μπορούμε να ζούμε προσπαθώντας να ικανοποιούμε τις προσδοκίες των άλλων.
Αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως είναι αναγκαίο να παραιτηθούμε από την ανάγκη της αναγνώρισης.
Ο τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να προβούμε συνειδητά στο διαχωρισμό των καθηκόντων, ρωτώντας τον εαυτό μας:
“Ποιου καθήκον είναι αυτό;”.
Έτσι, θα έχουμε σαφή προοπτική αναφορικά με τα ποια καθήκοντα είναι πραγματικά δικά μας και ποια αναλαμβάνουμε, για να είμαστε αρεστοί στους άλλους.
Τέταρτη Νύχτα: Πού βρίσκεται το κέντρο του κόσμου;
Την τέταρτη νύχτα γίνεται λόγος για την ιδέα της μοναξιάς που πηγάζει από τον διαχωρισμό των καθηκόντων.
Αν είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας και να πετύχουμε την πραγματική ευτυχία, μπορεί εντός μας να γιγαντωθεί το αίσθημα της μοναξιάς.
Ωστόσο, ο στόχος των διαπροσωπικών σχέσεων είναι η “κοινότητα”.
Συνδέεται με την ικανότητα να σκέφτεσαι πέρα από τον εαυτό σου και να είσαι χρήσιμος σε κάτι ευρύτερο, όπως η κοινότητα σου, ο κόσμος και το σύμπαν.
Πέμπτη Νύχτα: Για να ζούμε ουσιαστικά στο εδώ και στο τώρα
Κατά την αντλεριανή ψυχολογία:
“Δεν πρέπει να επαινείς και δεν πρέπει να επιπλήττεις”.
Όταν δεν καταφεύγουμε στον έπαινο ή την επίπληξη, αρχίζουμε να ορίζουμε οι ίδιοι τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τον κόσμο και την πραγματικότητα.
Για να μπορέσουμε να ζήσουμε ουσιαστικά και με τόλμη, είναι σημαντικό να είμαστε σε θέση να βλέπουμε τους άλλους ως ίσους -ούτε ως ανώτερους ούτε ως κατώτερους από εμάς.
imethexis.gr
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: Shoshin, διατηρώντας το μυαλό ενός αρχάριου
Comments are closed.