Ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις, οι περισσότεροι έχουμε αναμετρηθεί -άλλοτε με ενοχή και άλλοτε με διάθεση αμφισβήτησης- με σκέψεις αναφορικά με την ύπαρξη ή μη του Θεού.
Η ύπαρξη του Θεού είναι και το βασικό θέμα που πραγματεύεται η Barbara Bradley Hagerty, στο βιβλίο της με τίτλο: «Fingerprints of God»
H ίδια αναφέρει:
«Το ερώτημα που με εκτόξευσε σε αυτό το ταξίδι δεν θα μπορούσε να είναι πιο απλό: Υπάρχει Θεός; Ή, με άλλο τρόπο: Υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτήν την υλική πραγματικότητα;».
Ποιες απαντήσεις αναζητά;
Αυτό που διακρίνει το συγγραφικό εγχείρημα της Hagerty από αμέτρητα άλλα σαν αυτό είναι ότι αναζητά απαντήσεις όχι μόνο στην πνευματικότητα, αλλά και στην επιστήμη.
Η Hagerty παίρνει συνεντεύξεις από κορυφαίους επιστήμονες του κόσμου, προκειμένου να καταγράψει τα πορίσματα της πρωτοποριακής έρευνάς τους για την ανθρώπινη πνευματική εμπειρία.
Μελετά τις αναλύσεις των εγκεφαλικών λειτουργιών των βουδιστών και των καρμελιτών μοναχών. Μελετά, επίσης, τις δυνατότητες θεραπείας των αρρώστων μέσω κατευθυνόμενης προσευχής, καθώς και τις μεταθανάτιες εμπειρίες.
Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, ο εγκέφαλος αλλάζει πράγματι κατά τη διάρκεια εμπειριών που οι συμμετέχοντες τις χαρακτηρίζουν ως «θεϊκές».
Όσοι διαλογίζονται, προσεύχονται τακτικά ή είχαν εμπειρίες κοντά στο θάνατο παρουσιάζουν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία του εγκεφάλου.
Η Hagerty εξερευνά τη φύση της θρησκευτικής εμπειρίας έχοντας ως οδηγό και την προσωπική της εμπειρία.
H ίδια γαλουχήθηκε με τις αξίες της χριστιανικής ηθικής. Μεγαλώνοντας χρειάστηκε να επανεξετάσει κάποιες πεποιθήσεις της. Χρειάστηκε να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με το Θεό.
Η αναζήτησή της έχει ως στόχο, λοιπόν, να εξετάσει αν και οι δικές της πεποιθήσεις θα μπορούσαν να αντέξουν στον επιστημονικό έλεγχο. Αν οι πολυάριθμες υπερβατικές εμπειρίες είναι κάτι περισσότερο από ένα τέχνασμα του νου.
Είναι ενδιαφέρον ότι, σύμφωνα με όσα διαβάζουμε, οι άνθρωποι, παρά το διαφορετικό πολιτισμικό τους υπόβαθρο, προβαίνουν σε παρόμοιες περιγραφές των θρησκευτικών τους εμπειριών. Παράλληλα, κατά τη διάρκειά τους βιώνουν συναισθήματα αγάπης, συμπόνιας, σκοπού και σύνδεσης.
Επιπλέον, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παρουσιάζουν παρόμοια εγκεφαλική δραστηριότητα, όταν συμμετέχουν σε μια μυστικιστική εμπειρία.
Η Hagerty, βέβαια, δεν παραλείπει να συμπεριλάβει στην έρευνά της και επιστήμονες που προσπαθούν να καταρρίψουν αυτούς τους ισχυρισμούς.
Πού καταλήγει τελικά;
Η Hagerty δε φιλοδοξεί με το βιβλίο της να αποφανθεί με βεβαιότητα για το ζήτημα της ύπαρξης του Θεού. Προσπαθεί απλώς να καταλάβει εάν το άφατο, το υπερβατικό μπορεί να εξηγηθεί ορθολογικά -ακόμα και επιστημονικά.
Δεδομένου, όμως, ότι επιστήμη κινείται με ασφάλεια μόνο στο πεδίο της υλικής πραγματικότητας, η απάντηση σε αυτό το πνευματικό ερώτημα παραμένει μετέωρη.
Η ανάγνωση αυτού του βιβλίου, ωστόσο, μάς φέρνει αντιμέτωπους με τις δικές μας αντιλήψεις αναφορικά με το θείο. Μάς προσφέρει τη δυνατότητα να διασχίσουμε ένα μονοπάτι στο οποίο η πνευματικότητα και η επιστήμη συμπορεύονται.
Η εναγώνια αναζήτηση του Θεού ή η προσπάθεια αποκαθήλωσής του αποτελούν, α΄λλωστε, προκλήσεις πανανθρώπινες.
Διαβάστε εδώ ”Η Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι”
