Ο φυσικός κόσμος ήταν ανέκαθεν πηγή ηρεμίας και γαλήνης.
Οι κήποι, με την περίτεχνα σχεδιασμένη αισθητική τους και τα προσεκτικά επιλεγμένα στοιχεία, δεν αποτελούν μόνο πηγή χαλάρωσης, αλλά και τόπο περισυλλογής.
Όταν αγωνίζεσαι στο νερό, δεν έχεις τόσο συνείδηση του νερού όσο του αγώνα σου.
Αλλά όταν αφήνεσαι και χαλαρώνεις, επιπλέεις- τότε νιώθεις ολόκληρη τη λίμνη να κυλάει καταπραϋντικά γύρω από το σώμα σου. Έτσι είναι ο Θεός.
Όταν είστε ήρεμοι, νιώθετε ολόκληρο το σύμπαν της ευτυχίας να λικνίζεται απαλά κάτω από τη συνείδησή σας. Αυτή η ευτυχία είναι ο Θεός.
Παρόλο που δεν είμαστε όντα υδρόβια, το υδάτινο στοιχείο φαίνεται να μας γοητεύει, να μας ηρεμεί, να μας γαληνεύει.
Η καθημερινότητά μας είναι θορυβώδης. Κατακλυζόμαστε συνεχώς από μηνύματα και ήχους που δεν επιτρέπουν στο νου μας να γαληνέψει.
Τα μάντρα είναι δηλώσεις που τις επαναλαμβάνουμε όταν θέλουμε να οραματιστούμε έναν στόχο, όταν επιδιώκουμε να ανακτήσουμε ή να διατηρήσουμε την ψυχική μας ηρεμία ή όταν απλώς επιθυμούμε να στοχαστούμε πάνω σε ένα θέμα που μας απασχολεί.
Φαινομενικά, είμαστε όλοι διαφορετικοί. Ο καθένας από εμάς, άλλωστε, πασχίζει σε όλη του τη ζωή να συμφιλιωθεί με τη μοναδικότητά του.
Ωστόσο, υπάρχει κάτι που διαχρονικά μάς ενώνει πέρα από την ανθρώπινη φύση μας: η βαθιά και άσβεστη επιθυμία μας να γίνουμε ευτυχισμένοι.
Ο Επίκουρος γεννήθηκε το 341 π.X. στη Σάμο και ήταν γιος Αθηναίου κληρούχου. Νέος άκουσε τα μαθήματα του ατομικού φιλοσόφου Ναυσιφάνη. Το 306 π.Χ. δημιουργεί τη δική του φιλοσοφική σχολή, τον Κήπο, όπου δίδαξε έως το θάνατό του.