Ο Σωκράτης είναι μια εμβληματική προσωπικότητα, μια άκρως γοητευτική παρουσία στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας.

Η μαιευτική, η διαλεκτική, το περίφημο δαιμόνιον, η βαθιά του αγάπη για την αλήθεια,  η αφοσίωσή του στο ταξίδι της γνώσης και η ακλόνητη πίστη του στη δικαιοσύνη είναι αναμφίβολα μερικοί από τους λόγους που ο συγκεκριμένος ΄άνθρωπος έχει καταφέρει να συμπεριληφθεί στη χορεία των λίγων και εκλεκτών προσωπικοτήτων που διαχρονικά φωτίζουν το νου και την ψυχή όλης της ανθρωπότητας.

Ο Σωκράτης, βέβαια, δε μας απασχολεί μόνο για τις ιδέες του, αλλά πρωτίστως μάς συγκινεί και μάς εμπνέει με τις πράξεις του.

Τα λόγια μπορεί να θέλξουν, να μαγέψουν, αλλά πόσοι από εμάς μπορούμε να τα υπηρετήσουμε με τα έργα μας;

Ο Σωκράτης σε όλη τη ζωή του επέδειξε αξιοθαύμαστη συνέπεια λόγων και έργων, ακόμη και μπροστά… στο θάνατο.

Η θετική αναπλαισίωση

Μελετώντας το έργο του Πλάτωνα και του Ξενοφώντα,  χάρη στους οποίους έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με το μεγαλείο της σκέψης του Σωκράτη, συνειδητοποιούμε πως ο φιλόσοφος είχε κατανοήσει ίσως όσο κανένας άλλος τη δύναμη της θετικής αναπλαισίωσης.

Η θετική αναπλαισίωση είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για να αλλάξει η νοοτροπία  μας, έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε μια κατάσταση, ένα άτομο ή μια σχέση υπό το πρίσμα της αισιοδοξίας.

Διαβάστε ακόμηΑλλάζοντας το πλαίσιο, αλλάζουμε τη ζωή μας

Πώς θα αντιδρούσατε αν κάποιος σας έλεγε ότι η γυναίκα σας είναι μέγαιρα;

Όταν στο Συμπόσιο του Ξενοφώντα ο Αντισθένης  ρωτάει το Σωκράτη πώς δεν έχει καταφέρει να σωφρονίσει την Ξανθίππη, τη γυναίκα του, παρά είναι παντρεμένος με μια γυναίκα που είναι πιο δύστροπη από όσες υπάρχουν, από όσες υπήρξαν και από όσες θα υπάρξουν, ο Σωκράτης του απαντά κατά τρόπο αφοπλιστικό.

“Παρατηρώ” λέει “ότι και αυτοί που επιθυμούν να γίνουν ικανοί ιππείς δεν αποκτούν τα πιο υπάκουα αλλά και τα πιο ατίθασα άλογα, γιατί πιστεύουν ότι αν μπορούν να χαλιναγωγήσουν τέτοιου είδους άλογα εύκολα βέβαια θα ελέγχουν και τα υπόλοιπα άλογα. Γι’  αυτό, λοιπόν, και εγώ την έχω παντρευτεί. Γιατί γνωρίζω καλά ότι αν αν θα υπομείνω αυτήν εύκολα, θα μπορώ  να συνυπάρξω με όλους ανεξαιρέτως τους υπόλοιπους ανθρώπους.”

Το κύκνειο άσμα είναι της λύπης ή της χαράς;

Ακόμη, στον πλατωνικό διάλογο Φαίδων , ο Σωκράτης, ενώ βρίσκεται στη φυλακή, λίγο πριν πιει το κώνειο κάνει λόγο για την αθανασία της ψυχής.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο κύκνειο άσμα, την επιθανάτια μελωδική κραυγή του κύκνου

Επισημαίνει ότι παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι το τελευταίο το τραγούδι του κύκνου πηγάζει από τη λύπη,  διότι αυτός διαισθάνεται το θάνατο του, στην πραγματικότητα οι κύκνοι ως πτηνά του Απόλλωνα έχουν μαντική ικανότητα και ο λόγος που τραγουδούν δεν είναι η λύπη για το τέλος της ζωής τους, αλλά η χαρά, καθώς γνωρίζουν όλα τα ευχάριστα που τους περιμένουν στον Άδη.

Τραγουδούν, λοιπόν, και διασκεδάζουν την ημέρα εκείνη πολύ περισσότερο…

Ανδριάνα Γ.Ρ.

Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Μάρκος Αυρήλιος, 7 αποφθέγματα για να φιλοσοφήσεις τη ζωή

Write A Comment