Προκειμένου να συνδεθούμε ουσιαστικά με άλλους ανθρώπους, χρειάζεται να καλλιεργήσουμε κατάλληλους τρόπους ακρόασης και ανταπόκρισης στις συζητήσεις μας μαζί τους.

Φαίνεται πως όταν προσφέρουμε την αμέριστη προσοχή μας στους άλλους, συμπάσχουμε με τα λεγόμενά τους, εκτιμούμε την προοπτική τους και νοιαζόμαστε για αυτούς, μπορούμε να δημιουργήσουμε μαζί τους στιγμές με νόημα και προοπτική.

Για τον ίδιο λόγο, κατά τη διάρκεια της εκάστοτε συνομιλίας  χρειάζεται να αποφύγουμε συμπεριφορές που μπορούν εύκολα να διαταράξουν την ουσιαστική σύνδεση με τον συνομιλητή μας.

Ας δούμε σύμφωνα με τον ψυχολόγο, Dave Smallen Ph.D., ποιες είναι αυτές:

1. Διακόπτουμε

Όλοι ξέρουμε πώς είναι να μας διακόπτουν την ώρα που προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε μία πρόταση.

Η αίσθηση που αποκομίζουμε συνήθως για τον συνομιλητή μας είναι ότι δεν ενδιαφέρεται για τα λεγόμενά μας.

Φυσικά, μερικές φορές η διακοπή μπορεί να είναι ένα μέσο για να ενημερώσουμε έναν συνομιλητή ότι δεν τον ακούσαμε ή ότι θέλουμε διευκρινίσεις.

Παράλληλα, οι συνομιλίες στην πραγματική ζωή μπορεί να είναι ακατάστατες.

Εάν δεν υπάρχει λόγος να διακόψετε τη συνομιλία, ακούστε με προσοχή τον συνομιλητή σας.

Αν από την άλλη, αν χρειάζεται να τον διακόψετε, κάντε το ευγενικά.

Μπορείτε να πείτε απλώς: “συγγνώμη που διέκοψα, συνέχισε!”

Διαβάστε εδώ: Γνωρίστε το εσωτερικό σας παιδί

2. Επισκιάζουμε τη συζήτηση

Αν πιάνετε τον εαυτό σας να λέει συχνά φράσεις του τύπου: ” η μέρα μου ήταν χειρότερη, η εμπειρία μου είναι πιο έντονη και η θέα μου πιο όμορφη”, τότε η πρόθεση που δείχνετε στον συνομιλητή σας είναι ο ανταγωνισμός και όχι η πραγματική σύνδεση μαζί του.

Το να μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας είναι βασικό κομμάτι μιας σχέσης.

Ωστόσο, χρειάζεται να διακρίνουμε εάν το κίνητρό μας είναι να εντυπωσιάσουμε τους άλλους, να αποδείξουμε ή να καυχηθούμε για κάτι.

Σε αυτή την περίπτωση μάλλον επιζητούμε τον θαυμασμό κι όχι την ουσιαστική επικοινωνία.

Είναι πολύ σημαντικό, πριν μοιραστούμε την μας εμπειρία μας, να ακούσουμε πρώτα πώς ένιωσαν οι άλλοι για τη δική τους.

3. Επιμένουμε στη θετική πλευρά

Συχνά, όταν οι άλλοι μοιράζονται μαζί μας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους, καθώς επιθυμούμε να είμαστε υποστηρικτικοί, τους πιέζουμε να κοιτάξουν τη θετική πλευρά τους.

Ενώ η αισιοδοξία και η θετική στάση είναι πραγματικά σωτήριες στις δύσκολες στιγμές, πρέπει παρόλα αυτά να βιώσουμε και τα δυσάρεστα συναισθήματα που τις συνοδεύουν.

Η ενθάρρυνση των άλλων να δουν τη θετική πλευρά μπορεί να ακυρώσει τη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουν.

Αφήστε, λοιπόν, τον συνομιλητή σας να εκφράσει τα δύσκολα συναισθήματα του.

Η διαδικασία αυτή μπορεί να σας φέρει πιο κοντά και να τον βοηθήσει να τα αντιμετωπίσει.

4. Το να έχουμε πάντα δίκιο

Μήπως, καθώς συζητάτε, περιμένετε οι άλλοι να συμφωνούν συνεχώς μαζί σας;

Εάν το κάνετε αυτό, τότε μάλλον αντί να ακούτε την εμπειρία τους, ψάχνετε για “τρύπες” στο επιχείρημά τους ή τρόπους για να επιβάλετε τη γνώμη σας.

Η επιθυμία μας να έχουμε δίκιο μπορεί να μετατρέψει τη συζήτηση σε διαμάχη  που θέλουμε να νικήσουμε.

Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να αφήνετε χω΄ρο, ώστε να ακουστούν και οι δικές σας και των άλλων οι απόψεις.

Μην ξεχνάτε ότι η ουσιαστική σύνδεση προϋποθέτει ενσυναίσθηση και αμοιβαίο σεβασμό.

5. Κάνουμε τους παντογνώστες

Με το να παραθέτουμε πληροφορίες σε κάποιον που δεν έχει ζητήσει τη τεχνογνωσία μας, μπορεί να τον κάνουμε να αισθανθεί ότι υποτιμάμε τη νοημοσύνη του.

Ακόμα και αν έχουμε καλές προθέσεις, το να παριστάνουμε τους παντογνώστες για ένα θέμα συχνά εξυπηρετεί το δικό μας εγώ παρά τη σύνδεση με το συνομιλητή μας.

Μπορούμε, βεβαίως, να μοιραστούμε τη γνώση μας για οποιοδήποτε θέμα, εφόσον το άτομο με το οποίο συζητάμε δείχνει ενδιαφέρον για να την ακούσει.

Διαβάστε εδώ: Απελευθερωθείτε από τις ενοχές που σας κρατούν αλυσοδεμένους στο παρελθόν

6. Συμβουλεύουμε διαρκώς

Μερικές φορές οι άνθρωποι μας ανοίγονται, επειδή θέλουν τις συμβουλές μας.

Ωστόσο, όταν η παροχή συμβουλών γίνεται με δική μας πρωτοβουλία, μπορεί συχνά να αποτελεί μια προσπάθεια να δείξουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα.

Εάν ο συνομιλητής μας έχει ανάγκη από εκδήλωση ενσυναίσθησης, τότε η συμβουλή μας μπορεί να τον προσβάλει.

Χρειάζεται πρώτα να ρωτήσουμε τους άλλους αν επιθυμούν να ακούσουν τις σκέψεις μας για το πώς θα μπορούσαν να χειριστούν τις εκάστοτε περιστάσεις.

Κανείς από εμάς δε χρειάζεται να είσαι τέλειος.

Το να προβαίνουμε κάποιες φορές στα παραπάνω σφάλματα δεν μας κάνει κακούς φίλους.

Αυτό πού είναι σημαντικό να θυμόμαστε είναι ότι, αν θέλουμε να συνδεθούμε αληθινά με κάποιον, χρειάζεται να παραμερίσουμε συχνά το εγώ μας και να ακούμε τα λεγόμενά του με προσοχή, σεβασμό και ενσυναίσθηση…

Διαβάστε επίσης: Πώς να χτίσετε φιλίες που αντέχουν στο χρόνο…

και 4 τύπους «φίλων» που δε χρειάζεστε στη ζωή σας

Write A Comment